Alfa türünün tükenme noktasına geldiği, üremenin durduğu kırsal topraklara şehirde yetiştirilmiş asker alfaların gönderilmesine karar verilir. Min Yoongi de bu grubun içindedir ve görevi öğretmenliğin yanı sıra tıpkı köye gönderilen diğer alfalar gi...
🎶jungkook- stay alive gustavo santaolalla- the choice
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
💥
Köye doğru dikkatle yol alan askeri araçta kimse konuşmuyordu.
Etrafa öyle ağır bir hüzün çökmüştü ki herkes suskunlaşmış, ansızın başlarına gelen felaket herkesi dilsiz bırakmıştı. Bu topraklara bir görev için gönderilen ve hepsinin hayatı bir şekilde soğuk koğuşlarda kesişen asker alfalar bir silah arkadaşlarını kaybetmenin ne demek olduğunu belki de onlarca defa deneyimlemişti ancak bir de bu acıyla yüzleşmemiş olanlar vardı.
Zaten ne kadar alışırsanız alışın, ölüm her zaman beklenmedik anlarda kapıyı çalar ve hazırlıksız yakalardı.
Yoongi'nin direksiyonu kavrayan parmak boğumları kendisini sıkmaktan dolayı bembeyaz kesilirken dikkatini yoldan çekip aynadan kamyonetin arkasında oturan alfaya göz ucuyla baktı.
Onu arabaya güçlükle bindirmişlerdi. Neredeyse kaçan düşmanların peşinden gidecekken onu zor tutmuşlardı. Yoongi, alfanın gözlerindeki öfkenin surete bürünüp ortalığı kavuracağını düşündü. Bedeni şimdi buradaydı ama her an gidebilirdi sanki. Onu tutan tek şey kucağına yayılan sessiz bedendi. Teğmen başını iki yana sallayıp umutsuzca yola dönerken bir tümseği yavaşça aştı.
Bu köyün etrafındaki tehlikeleri hafife mi almıştı? Yapabileceği her şeyi layıkıyla yaptığını sanmıştı. Şimdi olanların tek sorumlusu oyken nasıl pişkince bunu söyleyebilirdi ki. Demek ki yeterince dikkatli davranmamıştı. Dikkatini bambaşka şeylere verip en önemli görevini ihmal etmişti. Askerleri ölüme göndermişti. Hayatın zalim yanı en zayıf anında acı bir şekilde yüzüne çarpmıştı.
Düşmansa her daim tetikteydi ve nihayet canlarını yakmayı başaracak bir fırsat bulmuştu.
Yanında oturan subay, "Durumu merkeze bildirdim,"derken Yoongi sersemledi. "İncelemede bulunmak ve olayda bir ihmal var mı diye araştırmak için on kişilik ekip gönderiyorlar, Teğmenim."
Bu iyi değildi. Dişlerini sıkan Yoongi baş salladı, ardından gözü tekrar Jungkook'a gitti, ona bakarken neredeyse bir tümseğe giriyordu ki son anda kurtardı. Jungkook için, kendine olduğundan daha çok üzülüyordu. Çok sevdiği bir silah arkadaşını kaybetmişti.
Ve tüm bunların Jungkook'a çok daha ağır geldiği belliydi, o kayıplarla baş edemezdi.
Yoongi bir an önce köye varmak için gaza köklerken kucağındaki hareketsiz bedeni bir an olsun yalnız bırakmayan Jungkook, kamyonetteki yerinde gözünü bile kırpmadan duruyordu. Çenesi gerilmiş, iri vücudu kaskatı kesilmiş, gözlerinde neredeyse somut bir ifadeye dönüşecek olan öfkesi parlarken sadece kımıldamadan duruyordu.
Arkadaşını kaybetmişti.
Orada kalmalı ve Hoseok'un intikamını alabileceği en zalim yöntemle almalıydı. Ama bunun yerine bir korkak gibi geri dönüyordu.
