ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΒΙΤΩΡΑΤΟΥ
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΧΥΡΩΜΕΝΑ
ALL RIGHTS RESERVED
????*ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ*????
Στη δίνη μιας εποχής που τρέχει με γοργούς ρυθμούς και το παγκόσμιο καθεστώς να θέλει να καθυποτάξει τους εναπομείναν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η Μάρθα άνοιξε αυτό το θέμα με τις ανθρώπινες σχέσεις στον Ντεκό σε μια προσπάθεια να του λύσει την απορία που είχε όταν τη ρώτησε για ποίο λόγο δεν προσπάθησε να διαφύγει από την τοξική κατάσταση που βίωνε τότε στην Αμιέν, η οποία την κρατούσε ακόμα και σήμερα σε μια αιχμαλωτισμένη κοινωνία εξουσιαστών. Αναγνώρισε τα λάθη της και το γεγονός ότι έκανε λάθος για τους ανθρώπους που εμπιστεύτηκε και φοβήθηκε αργότερα να το βάλει στα πόδια. Χαμηλώνοντας το βλέμμα της, αναγνώρισε σιωπηλά την ενοχή της για την ευθύνη που είχε και έχει ακόμα για την αδυναμία του χαρακτήρα της με τους εκάστοτε ανθρώπους που συνάντησε. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθος με τους άλλους ανθρώπους, όμως αυτό το λάθος συνήθως αποβαίνει ολέθριο αν δεν καταφέρει κάποιος να ξεφύγει από τον οποιοδήποτε εκμεταλλευτή.
Η Μάρθα συνέχισε με αποφασιστικότητα την αφήγησή της και άρχισε να του ξεδιπλώνει τους τρόπους που χρησιμοποιούσε το σύστημα επί σειρά δεκαετιών, ώστε να φέρει τον κόσμο σε μια κατάσταση εξαθλίωσης, αποδυνάμωσης, αλλά και υπερκαταναλωτισμού, όπου όλες αυτές οι ανάγκες θα απασχολούσαν το συλλογικό μυαλό της μάζας και η αναγκαστική επιβίωση θα νικούσε το πατριωτικό φρόνημα σε μια εξοργιστική εξουσία καταναγκασμού.
«Μάρθα, για ποίο λόγο να μη θέλουν οι άνθρωποι να βγουν από τη φυλακή που τους έχουν βάλει; Τι είδους βόλεψη μπορεί να είναι αυτή, ώστε να μην θέλουν να ελευθερωθούν;» ρώτησε αυθόρμητα ο Ντεκό, όπως θα ρωτούσε ένα μικρό παιδί που βλέπει καθαρά και με ανιδιοτέλεια τη ζωή, χωρίς μέριμνες και προσωπική ικανοποίηση συμφερόντων.
Η Μάρθα χαμογέλασε στο ερώτημά του, αλλά ταυτόχρονα τον δικαιολόγησε επειδή προφανέστατα ο Ντεκό δεν γνώριζε τα μύχια του συστήματος στο βαθμό που τα γνώριζε εκείνη. Ήπιε μια μεγάλη γουλιά από τον καφέ της και άναψε ένα τσιγάρο, απολαμβάνοντας την πρώτη τζούρα που έβγαινε αργά από το στόμα της, σχηματίζοντας μια γκριζόασπρη γραμμή κατά μήκος του προσώπου της. Ύστερα, σκέφτηκε για λίγο και άρχισε να μιλάει, αναλύοντας στον Ντεκό τον μηχανισμό σκέψης των εξουσιαστών του συστήματος.
