ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΒΙΤΩΡΑΤΟΥ
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΧΥΡΩΜΕΝΑ
ALL RIGHTS RESERVED
????*ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ*????
Στη δίνη μιας εποχής που τρέχει με γοργούς ρυθμούς και το παγκόσμιο καθεστώς να θέλει να καθυποτάξει τους εναπομείναν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η χωματερή βρισκόταν αρκετά έξω από την Αμιέν, σε μια αλάνα όπου ο δήμος της περιοχής συσσώρευε τα σκουπίδια που προορίζονταν για καύση.
«Καλύψτε το πτώμα με σκουπίδια, μέχρι το πρωί θα την έχουν κάψει», πρόσταξε ο ευρωβουλευτής και οι μαύρες σιλουέτες με τα χοντρά σκουρόχρωμα γάντια, άρχισαν να σκεπάζουν το πτώμα της Μανόν με διάφορα άχρηστα πράγματα από τον σκουπιδότοπο.
Έμεινε εκεί, με το αίμα της να κυλάει ζεστό ακόμα από το κούτελό της και το πρόσωπό της να έχει ήδη πάρει τη μακάβρια έκφραση του νεκρού. Ανάμεσα στα σκουπίδια, σε ξεσκισμένα χαρτόκουτα και φαγωμένα στις άκρες, σε σκουριασμένα σίδερα και βέργες που είχαν καμπυλώσει από το πέρασμα του χρόνου. Σε ξεχαρβαλωμένα καρότσια και καρέκλες που έλειπε το πόδι και η ρόδα, σε κονσερβοκούτια που απλώνονταν σχεδόν σε όλη την αλάνα από τις διάφορες γάτες που είχαν ξεσκίσει με τα νύχια τους τις μαύρες σακούλες σε μια προσπάθεια να έβρισκαν κάτι φαγώσιμο. Σε μια μπόχα που απλωνόταν σε όλο το σκουπιδότοπο και δεν μπορούσε να σταθεί κανείς ούτε για ένα δευτερόλεπτο εάν δεν κάλυπτε τη μύτη του, εκεί, ανάμεσα σε όλα τα άχρηστα αντικείμενα, ένας άνθρωπος κειτόταν νεκρός.
Όταν οι ιερόδουλες έμαθαν για το χαμό της Μανόν, κατάλαβαν αμέσως και ποιος το είχε κάνει. Η Μάρθα γνώριζε πολύ καλά ότι αυτός που θα είχε πρόβλημα με μια τέτοια ιστορία δημοσιευμένη, ήταν ο ίδιος ο ευρωβουλευτής, ο οποίος φυσικά, τα έβαλε και με τον διευθυντή της εφημερίδας που τον ειδοποίησε για το περιεχόμενο του άρθρου.
«Ώστε γι' αυτό ήσουν επιθετική απέναντί μου από την αρχή και δεν ήθελες να μου μιλήσεις, έτσι; Φοβήθηκες ότι και εγώ θα έκανα κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε ο ευρωβουλευτής», σχολίασε ο Ανρί Ντεκό, ενώνοντας σιγά-σιγά τα κομμάτια που έλειπαν στην ιστορία.
«Είναι πολύ δυσκολονόητο να αντιληφθείς το πως ένας άνθρωπος σηκώνει το Σταυρό για άλλους ανθρώπους και του αρκεί να ξέρει ότι η θυσία του έπιασε τόπο, όσο θα ξέρει ότι οι άλλοι ζουν ευτυχισμένοι», αποκρίθηκε η Μάρθα και έχωσε το χέρι της στο μέσα μέρος από το σουτιέν της. Έβγαλε ένα χαρτί και το ξετύλιξε. Το έδωσε στον Ντεκό και του είπε: «Αυτό είναι το άρθρο της Μανόν. Το αντιγράψαμε όλες οι κοπέλες πολλές φορές και προσπαθήσαμε ανώνυμα να το στείλουμε στις εφημερίδες. Και όχι μόνο αυτό...» έσπρωξε το χαρτί μπροστά του μιλώντας πάντα σιγά.
