Gel Kalbime Yatıya | Kerem Aktürkoğlu

1

Ablamın evinde oturmuş, ablamla dedikodu yapıyordum. Kaç günden beri burada kalıyordum. Evlenmişti ama benim gibi kardeşi hemen dibinde olmalıydı.

Hem şöyle bir laf vardır "Abla evi senin evindir." duydunuz mu? Duymadınız çünkü ben uydurdum.

Ablam avucuna birkaç çiğdem almış, hem bana bir şey anlatıyordu hem de çiğdem çitliyordu.

"Sen şu Büşra kiminle evlenmiş duydun mu?" dedi ve tüm çiğdemleri bıraktı elinden.

"Hangi Büşra? Kıvırcık, balık etli olan?"

"Yok o değil."

"Uzun boylu ama şişman ayrıca aşko olmaya çalışan."

"Kız yok o yapmacık sultana kim bakar be?" diyerek cevap verdi bende kafamı salladım.

"Hee, hatırladım! Şu kendini bir şey sanan, bizim eski mahalleden, benim habire kavga edip sizin arkadaşlığınızı bozduğum, orta boylu, balık etli, kumral olan Büşra de mi?" dedim. Kesin buydu.

"Evet o."

"Ee, kiminle evlenmiş?" dedim. Heyecandan çiğdem kabuklarını bile yutmaya çalışıyordum.

"Şu benim üniversite arkadaşım varya Sema. Hani benim sevgilimi çalmaya çalışan, pis sarı, pis yılan olan. Onun abisi ile evlenmiş." İkimizde bir kahkaha attık.

Sonra ben öğürmeye başladım çünkü bahsettiği kişi çakma kekoydu. Yazık o kız bu kadar düşmüş.

Ablam birden ayağa kalktı bana baktı "Unuttuk! Kız unuttuk!" dedi. "Kalk, kalk, kalk!" bende direkt ayağa kalktım, keşke koltuğa yapışsaydım.

"Kuzey'i okuldan almam lazımdı ama daha yemek bile yapmadım," bana baktı. "Ama benim güzeller güzeli, akıllı mı akıllı, her şeyin en iyisine layık kardeşim bana bu konuda yardım edebilir." diyerek yanıma yaklaştı, yanaklarımı sıkmaya başladı.

Onun ellerindenkurtulmaya çalışırken "Asla, hayır, olamaz, kabul edemem!" diye söylendim.

O da bana sinsi sinsi gülümsedi. "Anneme hani uyuyacağım arama diyorsun ya bende aslında uyumadığını, dışarıda takıldığını söylerim." geldik zurnanın bir şey dediği yere -unuttum ne dediğini- bende kedi gibi tabii ki kalktım, aldım çantamı, giydim ayakkabımı ve sonra ablama baktım.

"Bu kötülüğünü asla unutmayacağım, pislik!" dedim, kapıyı çarparak evden çıktım.

-

Kuzey benim yeğenim. Şımarık olmadığı takdirde ablamdan daha çok seviyordum onu. Şaka şaka.

Biraz fazla geç kalmıştım, Kuzey beni görünce dolmuş gözleri ile yanıma geldi.

"Teyze-"

"Teyze mi? Ne teyzesi, abla ben unutma," öksürdüm ve onun boyuna gelebilmek için eğildim. "Noldu bebişko? En fazla kaç dakika geç kalmış olabilirim ki?" dedim.

"Hayır abla geç kalma değil." dedi ve bana bu sefer sinirli bir şekilde bakmaya başladı. Vallahi güleceğim şimdi.

"Ee, ne oldu? Ablan hemen halletsin."

"Bir kız vardı ismi Eylül. Biz onunla kavga ettik sonra çıkışta kimse gelmedi diye dalga geçti. Yanında da bi' adam vardı bana kızgın kızgın baktı. Arabaya bindiler lüks bi' arabaydı ama. Bende ne olur ne olmaz kalemi çıkardım yazdım plakayı." dedi ve koluna yazdığı plakayı gösterdi.