PROXY OLMAK

KİLL THEM ALL!!

Yeni bölüm! Medya kim biliyorsunuzzzz... Önceki bölümde Jessica'nın Nightmare olma zamanı geldi demiştim. Bölümün adından da anladığınız üzere Jessica'nın bir takım problemleri var. Bölümün adı "HEPSİNİ ÖLDÜR!"

Müzik: Evanescence; Haunted

Duyduğum ses bende uyanma hissi vermişti. Jeff kabus olmam gerektiğini söylemişti. Bir katil veya bir Proxy. Proxyleri Creepylerden ayıran şey neydi acaba? Göz kapaklarımı zorladım. Hafifçe ama bulanık bir şekilde görebiliyordum.

"Uyanıyor." Sesi tanımıyordum. Jeff. Jeff nerde? Gözlerimi bir defa kırpıca görüntü daha da netleşti. Koyu sarı gözler. Bana bakıyordu. Her ne kadar ürpersem de belli edemedim. Gözlerimi tekrar kırptım.

Artık her şey netti. Karşımda duran kişinin koyu sarı saçları, başının üzerinde kalın camlı yüzücü gözlüğüne benzeyen bir gözlük ve tek hamlade kapanabilecek bir maskesi vardı. Maske boynunun altındayken bile katlanmıyordu. Tuhaf.

"Günaydın kardeşim." dedi gülerek. Proxy. Kolundaki işaretten anlamam gerekirdi.

"Sana da günaydın...kardeşim." Dedim gülümsemeye çalışarak.

Hala gülümsüyordu. Kardeşim demem hoşuna gitmişti ve ... çok tatlı! Yüzü çok şirin! "Bu arada ben Toby." Daha şirin bir isim beklerdim. "Ticci Toby." Diye ekleyince gözlerim büyüdü. İşte bu yakışırdı.

Birden kapı 'PAT' diye açılınca yerimden sıçradım. Tamamen bir öküz! Evet tahmininiz doğru. Jeff piçinden başkası değildi bu. Kaşlarımı çatarak baktım. "Uyanmışsın..." "Eee? Bu odaya kapı çalmadan girmeni gerektiren bir sebep değil, öyle değil mi Jeff?" Umursamaz bir biçimde başını kaşıdı. "Üzgünüm." Dedi sırıtarak "Nedense hiç öyle durmuyorsun!"

Dedim ve kaşlarımı biraz daha çatıp dişlerimi gösterdim. "S-sakin ol Night." Benim şirin kardeşim istesin. Kendimi kaptırdım. Ama çok şirin! Hemen kendimi topladım ve dişlerimi geri çektim.

Yatağa yaklaştı. Yatağa oturdu ve suratıma bakmaya başladı. "Ne var?" Dediğimde elini bana uzattı ve boynumu, sonra ensemi tuttu. "Hey hey! Ne yapıyor-"Sözüm yarıda kesilmişti çünkü şu anda burun buruna gelmiştik. Gözlerim dev gibi açıldı.

"Jeff!?" Gözlerini kıstı ve ve gözlerime daha dikkatli baktı. Sonra bayılmadan önceki görüntümü hatırladım. Kedi gözlerim. Ve en son koyu bir mor kahverengi gözlerimi ele geçiriyordu.

"Gözlerin çok...güzel görünüyor." Dur...ne?! Jeff az önce gözlerimin güzel olduğunu söylemişti. Biraz daha yaklaşmaya başlayınca niyetini anladım ve ondan önce davranıp ona bir kafa gömdüm. Başını tutarak anında uzaklaştı.

Sırıttım. "Rüyanda bile yapamazsın Jeff." Başını hala tutuyordu ve canının yandığı belli oluyordu. O da sırıttı. "Göreceğiz." Gözlerim açıldı. Göreceğiz derken? Hahaa! Bu salak ilk öpücüğümün peşindeydi. Nah! (Benim değil mi? Vermeyeceğim! Hesabı XD)