[...មន្ទីរពេទ្យ...]
"កូនស្រីខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ???" ប៉ាលីលី
"អ្នកជម្ងឺមិនអីទេគ្រាន់តែត្រូវរបួសនៅនិងថ្ងាសបន្តិចប៉ុណ្ណោះ" គ្រូពេទ្យ
"អ្នកស្រី..." អ្នកបំរើ
"ខ្ញុំមិនអីទេ... កុំបារម្ភមើល... មែនហើយ... កុំប្រាប់អ្នកប្រុសរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នាលឺទេ!!!!" លីលី
"តែ..." អង្គរក្ស
"មិនស្ដាប់ខ្ញុំមែនទេ???" លីលី
"ខ្ញុំដឹងហើយអ្នកស្រី..."
"កូនពិតជាមិនអីមែនទេ???" ម៉ាក់លីលី
"ចាស... តែគ្រាន់តែឈឺក្បាលបន្តិច... " លីលី
"ទៅវិញម៉ាក់ធ្វើស៊ុបឲ្យញុាំ" ម៉ាក់លីលី
"កូនឯងមិចមិនប្រយ័ត្នអញ្ចឹង???" ប៉ាលីលី
"ក្រែងបងឃើញហើយថាមានគេរត់បុកកូនស្រីយើង!!!" ម៉ាក់លីលី
"ម៉ាក់... ប៉ា... កូននិងប្រយ័ត្នប្រយែងជាងនេះ..." លីលី
"ហុឹម... ចាំបន្តិចណាប៉ាទៅpay ថ្លៃពេទ្យសិន... ចាំប៉ាមកវិញចាំយើងទៅផ្ទះ" ប៉ាលីលី
--------------------
"សួស្ដីអ្នកស្រីផាក..." លីលីត្រលប់មកដល់ផ្ទះភ្លាមក៏ទទួលបានទូរស័ព្ទពីកំពូលស្វាមីនាងភ្លាម
"បងឯងកើតអី??? " លីលី
"ថ្ងាសអូនកើតអី???" ជីមីន
"អូនបិទសម្រាប់បន្ថយកម្ដៅ... អូនផ្ដាសាយទើបខ្លាចក្ដៅខ្លួនដូចកាលលើកមុន" លីលី
"កុំភ្លេចញុាំថ្នាំផងណា... ហើយពេលណាអូនមកកូរ៉េវិញ?? នេះជិតដល់ពេលមកវិញហើយ... បងនឹកអូនណាស់" ជីមីន
"អូននិងទៅវិញនៅ២សប្តាហ៍ក្រោយ... ព្រោះ passport អូនផុតនៅសប្ដាហ៍ក្រោយនេះហើយ..."
"ល្អ... បងនឹងទៅទទួលអូនដោយផ្ទាល់..." ជីមីនញញឹមបិទមាត់មិនជិតរួចអ្នកទាំង២ក៏បិទទូរស័ព្ទរៀងៗខ្លួន
----------------------
២សប្ដាហ៍ក្រោយក៏បានមកដល់... លីលីនិងអ្នកមកតាមទាំង៤ក៏បានមកដល់ប្រលានយន្តហោះ... ឯរបួសក្បាលរបស់លីលីក៏បានជាសះស្បើយដែរនៅតែស្នាមបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ...
YOU ARE READING
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...