OBLIVION 3: Sebastian Berk (Soon To Be Published Under Bibliotheque Publication)

CHAPTER 30

CHAPTER 30

CALISTA

“Babe, labas lang ako ah. Tatawagan ko lang si Gabriel.” Hinalikan niya ang gilid ng ulo ko bago lumabas ng k’warto.

Inilipat na ako ni Sebastian sa hospital ng ate niya, mukhang tatagal pa ako rito ng ilang araw dahil sa mga natamo kong bali at sugat.

Nanonood lang ako ng TV nang bumukas ang pinto at niluwa si Ally.

“Cali!” sigaw niya at tumakbo papunta sa akin para yakapin ako.

“Gaga ka talaga! Alam mo ba kung gaano ako natakot noong nakita ang sasakyan mo sa balita na nakataob!? Buti na lang talaga ay tinawagan ako ni Sebastian kaya kumalma ako, “ aniya nang kumalas ito sa akin.

“God is good, hindi niya kami pinabayaan.” Natigilan ito dahil sa sinabi ko.

“Kami?”

Hinimas ko ang tiyan ko na ikinalaki ng kaniyang mga mata at ikinawang ng labi niya.

“Oh, my gosh! You’re pregnant!?” hindi makapaniwalang tanong niya.

Tumango-tango naman ako habang nakangiti.

“Oh, God! Legit!?” Parang hindi pa ito naniniwala.

“Oo nga, ninang ka na.” Tumawa ako at pinitik ang kaniyang noo.

“Oh, my God! Bakit ngayon ko lang nalaman!?” Tumili ito at hinawakan ang tiyan ko.

“Baby, your gorgeous ninang is here! “ natutuwang saad niya habang hinihimas ang aking tiyan.

Binaling niya ang kaniyang tingin sa akin habang ang kaniyang kamay ay nanatili pa rin sa tiyan ko.

“Sumisipa ba ‘to? “ inosenteng tanong niya.

Humalakhak naman ako at biglang napahamapas sa kaniya. Diyos ko, napaka inosente ng kaibigan kong ‘to. Paano sisipa, e dalawang buwan pa lang.

“Magulat ka pag sumipa ‘yan, “ natatawang sagot ko sa kaniya.

“Pero seryoso? “ Napakamot na lang ako sa aking batok. Kung p’wede lang sapakin ‘to ay naka-isa na sa akin ang babaeng ‘to.

“Paano sisipa ‘yan , e dalawang buwan palang ang ‘yan?”

“Malay ko ba, hindi pa naman ako nabubuntis, “ natatawang saad niya na akala mo ay napaka-inosente sa mga bagay-bagay.

Umupo ito sa upuan na nasa gilid ng kama at hinawakan ang kamay ko.

“So, kumusta kayo ni Sebastian? “she asked. Nilaro niya ang daliri ko kung saan nakasuot ang engagement ring ko.

“Maayos na kami. “ Napaangat ito ng tingin sa akin.

“Maayos, like, nag kabalikan na kayo?” Itinango-tango ko ang ulo ko bilang sagot.

“P-Pero… paano ‘yong case mo about sa sister niya? “ tanong niya na medyo nag aalangan pang banggitin sa akin.

Nginitian ko siya bago nag salita. “I’m not the killer of his sister. Mukhang napaglaruan lang ako ng alaala ko. “

Nagulat ito sa aking sinabi. “What do you mean? Iba ang pumatay sa kaniya?” hindi makapaniwalang aniya.

“Yes, naalala ko na ang lahat ng mga nangyari noong araw na ‘yon. Hindi ko siya nabaril.”

“Pero, pinaniwalaan ka naman ka agad ni Sebastian na walang tinatanong?”

“Actually, siya talaga ang unang nag sabi na hindi ako ang pumatay sa kapatid niya. I don’t know kung saan niya iyon nalaman,” saad ko.

“Kung gano’n, may alam na siya tungkol sa nangyaring noon three years ago.”