Kinderen van Praesidium 2 - Organisatie Wolf

POV Ashley - Roken is goor

'Goedemorgen.' Het is halverwege de eerste pauze en Tigo ploft op één van de stoelen.

Marnix lacht. 'Goedemorgen, slaapkop.'

'Goedemorgen mazzelaar, zul je bedoelen. Ik wil ook wel de eerste drie uur vrij!' mopper ik.

'Hij is sowieso een mazzelaar. De preek van Lendovicus tegen ons was veel erger', zegt Hanna.

'Wees blij dat je er maar eentje kreeg', zegt Marnix. 'Thomas heeft alles meegekregen en heeft me thuis ook nog flink op mijn sodemieter gegeven. Hij heeft wel gelijk. We hadden dood kunnen zijn.'

'Dat heeft hij je wijs gemaakt?' vraag ik verbaasd. 'Dat is lekker overdreven. Zo snel gaat het nou ook weer niet.'

'Weet je dat heel zeker?' vraagt Marnix op een toon waardoor ik weet dat hij er echt van overtuigd is dat we dood hadden kunnen zijn. Ik besluit om mijn mond te houden, want heel zeker was ik inderdaad niet. Had Scopia ons echt kunnen doden? Ik betwijfel het, maar aan de andere kant heeft ze ons wel weggetoverd dus misschien... Ik word uit mijn gedachten gehaald door Tigo.

'Is even zien. Ik heb vandaag al...' Tigo kijkt naar zijn linker pols. Hij heeft zijn smartwatch om. 'Wauw, 203 stappen gezet. Ik ben goed bezig.'

'Goed gedaan, Tigo. Ooit word je nog super gezond', zegt Esra grinnikend.

'Hoe kom je aan dat ding?' vraagt Marnix. 'Jij geeft al je zakgeld altijd meteen uit en je hebt nooit de discipline om ergens voor te sparen.'

Tigo bukt naar voren en fluistert: 'Ik heb hem uitgezocht in de magische vuilwoestijn.'

'Je bedoelt de vuilnisbelt?' vraagt Marnix op een fluistertoon.

'Hij vindt het niet leuk als je het zo noemt', zegt Caitlin.

'Tigo niet?'

'Nee, die Florentijn', zeg ik.

'Heb je die stiekem meegenomen?' vraagt Hanna vol ongeloof.

Caitlin schudt haar hoofd. 'Nee, we mochten alle drie wat uitzoeken om de tijd te verdrijven.'

'Oh, stelletje geluksvogels! Dat wil ook wel!' roept Hanna jaloers.

'Wat hebben jullie dan uitgezocht?' vraagt Esra.

'Ik heb een draadloze muis uit die berg gevist. Nu hoef ik tenminste niet meer te lopen klooien met die muis van mij', antwoord ik. De draad van mijn muis zit letterlijk altijd in de knoop en het neemt ook nog eens super veel ruimte in.

'Ik heb een fototoestelletje uitgekozen', zegt Caitlin.

'Ja en dát snap ik dus nog steeds niet. Je kunt toch ook gewoon foto's maken met je mobieltje?' zeg ik.

'Maar een fototoestel maakt veel mooiere foto's.'

'Je hebt niet eens leuke filters op zo'n fototoestel!'

'Ashley, dat jij je foto's eerst moet bewerken omdat je er niet uitziet betekent nog niet dat Caitlin dat hoeft te doen', zegt Tigo spottend.

'Haha, super grappig, Tigo. Ben je ook weer op school? Net was het tenminste nog gezellig, zo zonder jou.' Ik sla mijn armen over elkaar. Als ik naar buiten kijk, zie ik dat Kyan daar in zijn eentje zit te eten. Ik krijg medelijden. 'Ik ga even naar buiten', zeg ik terwijl ik mijn stoel naar achteren schuif.

'Toch niet vanwege Tigo, hè? Want dan geef je je wel heel makkelijk gewonnen vandaag', zegt Esra.

'Nee.' Hanna stoot haar beste vriendin aan. 'Kijk dan! Kyan staat buiten.'

'O, vandáár!' zegt Esra veel te overdreven. 'Veel plezier.' Geïrriteerd steek ik mijn middelvinger op en dan loop ik naar buiten.

'Hey', zeg ik. Iets beters kan ik niet bedenken en ik ga naast Kyan zitten.

'Hey.'

'Nog steeds geen vrienden gemaakt?' vraag ik als een grapje.

Kyan haalt zijn schouders op. 'De jongens hier zijn allemaal van die brave ventjes. Niks voor mij.' Kyan slikt het laatste stuk van zijn brood door en pakt dan een pakje sigaretten uit zijn tas. Hij steekt er een op. De wind staat verkeerd en ik krijg de rookwalm recht in mijn gezicht. Gadverdamme! denk ik. Kyan pakt nog een sigaret en houdt hem voor mijn neus. 'Wil je ook?'

'Nee, dank je.'

'Ah, kom op!'

'Nee.'

'Jeetje, ik dacht dat jij cool was.' Kyan staart rokend voor zich uit en negeert me.

Ik zet mijn tanden op elkaar. Kom op, laat je je zo makkelijk overhalen? Ja, dus. Ik kan het niet verdragen dat Kyan nu denkt dat ik maar een saaie ben. Ik draai me naar hem om. 'Oké dan, alleen proberen kan geen kwaad.'

Kyan kijkt me tevreden aan en geeft mij het sigaretje. Ik steek hem aan en kijk eerst voor een paar seconden twijfelend naar het peukje tussen mijn vingers. 'Waar wacht je op?' vraagt Kyan.

'Nergens op.' Dapper stop ik de sigaret in mijn mond en zuig kort. De smaak van tabak overheerst meteen en ik begin te hoesten. Kyan begint grinnikend op mijn rug te kloppen. Na een paar minuten de longen uit mijn lijf gehoest te hebben, gaat het weer. 'Gadverdamme, dat smaakt zo goor. Ik snap niet dat je je geld verspilt aan die troep', zeg ik terwijl ik de tranen uit mijn ogen veeg.

'Dat is dan jouw mening. Ik vind het wel lekker.' Kyan stopt dat gore ding weer in zijn mond. 'Wil je anders iets afspreken? Vanmiddag na school? Dan pik ik je op in het parkje en dan zien we wel wat we gaan doen.'

Mijn hart maakt een sprongetje. 'Oké, dat is goed! Ik ben om 15:00 uur uit. Zie ik je dan?'

'Is goed.'

De bel gaat. 'Oké, later!' Ik pak snel mijn tas van de grond en ren zowat de school binnen. Ik kan niet wachten om dit tegen Caitlin te zeggen! 'Caitlin! Je gaat het niet geloven. Kyan heeft me...'

'Overgehaald om te roken?' snauwt ze.

'Heb je dat gezien?' vraag ik betrapt.

'Ja, dat heb ik gezien. Wat bezielde je?' roept ze.

'Kan dit alsjeblieft tussen ons blijven? Ik ga het sowieso nooit meer doen. Het is echt goor.'

'Oké, dit blijft tussen ons als je het ook écht nooit meer doet. Als ik erachter kom dat je het toch nog een keer geprobeerd hebt, vertel ik het aan je moeder.'

'Deal.' Ik weet toch zeker dat ik het nooit meer zal doen. 'Maar eh. Kyan heeft me dus net uitgevraagd.'

'Echt?' vraagt Caitlin. Ze probeert enthousiast te klinken, maar ik heb door dat ze het niet heel leuk vindt.

'Nou ja, niet echt uitgevraagd. Hij heeft gevraagd of ik na school met hem af wilde spreken in het parkje.'

'Ga je?' vraagt Caitlin.

'Ja, duh!' roep ik uit. 'Ik hoop al de hele tijd dat dit gaat gebeuren.'

'Laat je niet weer overhalen tot zoiets stoms.' Na die woorden loopt Caitlin het klaslokaal in. Ik zucht. Ze had ook wel een beetje gelijk.