Kinderen van Praesidium 2 - Organisatie Wolf

POV Hanna - Marnix, wat doe je?

Ik loop weer terug naar huis. Ik ben net naar de film geweest. In mijn eentje. Dat kun je zielig vinden, maar ik wilde eigenlijk helemaal niet dat iemand meeging. Zelfs Esra niet. Af en toe alleen zijn - en al helemaal na deze intensieve periode - vind ik helemaal niet erg. Onderweg naar huis kom ik Marnix tegen. 'Hé, jij ook hier! Dat is toevallig.'

'Het is een kleine wereld, hè.' Marnix lacht. 'Waar moet je naartoe?'

'Ik ga naar huis. Ik ben net naar de film geweest.'

'Vind je het erg als ik met je meeloop? Ik moet ook die kant op.'

We praten een tijdje wat en dan stelt Marnix voor om naar het bos te gaan. 'Hoezo?' vraag ik.

'Het is misschien een belachelijk idee dat me te binnen is geschoten, maar met biologie waren we bezig met fotosynthese en ineens dacht ik: als jij en ik onze krachten combineren. Zouden we dan de planten nog sneller kunnen laten groeien? Want als dat zo is, kan dat weleens van pas komen.'

'Mmm, ik vind dat eigenlijk nog helemaal niet zo'n raar idee. Zal ik Esra opbellen om te vragen of ze mee wilt doen? Voor plantengroei is immers ook zonlicht nodig.'

'Nee, we doen het eerst wel zonder Esra. Anders verpesten we haar kostbare tijd in het weekend nog aan iets wat helemaal niet blijkt te werken en dan is ze de hele week chagrijnig. Je weet hoe ze is.'

Ik moet lachen. 'Ja, daar heb je wel gelijk in.' Esra mag dan wel een nerd zijn, maar het weekend is van haar en als je haar plannen zonder goede reden verpest, nou dan heb je geen leuke week kan ik je vertellen.

In het bos proberen we een tijdje om onze krachten te combineren, maar zonder resultaat. 'Misschien moet één iemand van ons beide krachten gebruiken. Kan jij mij een spoedcursus plantengroei geven?'

Ik kijk Marnix stomverbaasd aan. 'Je bedoelt dat ik mijn edelsteen aan jou geef en dat jij dan ook de gave hebt om planten uit je handen te laten groeien? Dat is verboden.'

Marnix haalt zijn schouders op. 'Lendovicus houdt ons toch niet meer in de gaten en als het ons lukt en Lendovicus wist nog niet dat het mogelijk was, zou hij eerder trots op ons zijn dan boos. Denk je niet?'

'Ik weet niet', zeg ik twijfelend. 'Hij zei dat als we nog één keer de mist in gingen dat we uit Kinderen van Praesidium geschopt werden. Weet je nog? Dus ik ga het niet doen.' Mijn oog valt op een klein eikenboompje dat rechts van me groeit. Ik krijg een ingeving. 'Misschien kunnen we dit boompje wel laten groeien. Ik kan het een boost geven en jij de benodigde hoeveelheid water en... Au!' Ik krijg een enorme dreun tegen mijn hoofd en verlies mijn evenwicht.

Marnix rukt de ketting van mijn hals af. 'Bedankt voor je edelsteen.' Daarna zet hij het op een lopen.

'Marnix, wat doe je?' gil ik. Ik krabbel overeind. 'Kom terug!'