KIZ VE ÖFKESİ

1 ❊ KIZ VE NEFRETİ

11.05.2023

🌑Jordan Critz, Starry Night

Bu bölüm, 8 sene öncesinden bir kesiti içermektedir.

RAMONA
KIZ VE NEFRETİ
ALTMIŞ ALTINCI BÖLÜM
🐺

8 SENE ÖNCE/ HANEDANLIK
🌑🌒🌓🌔🌕

Her zaman toprağı seven biri olmuştum. Ilık ve yer yer kuru toprağım benimle konuştuğunu, rahatlattığını hissediyordum. Saçlarım, yemyeşil çimlerin üstüne dağılmışken yerde uzanıyor, doğa tarafından kucaklanmış gibi huzurla doluyordum. Ellerim karnımın üzerinde, gözlerim ise benim asıl uzun huzurum olan kişinin üzerindeydi.

Axel Vlahos.

Birlikte büyümüştük, birlikte yaşamaya devam edecektik.

Solumda oturuyor, sırtı bana dönük duruyordu. Bazı tutamları sarı, bazıları kahverengiye çalan saçları omuzlarına dökülüyordu. Babasına benzediğini düşünürdüm hep ama onun gibi sert bir mizacı yoktu. Beni heyecanlandıran tatlılıkta bir yüzü, içimi ısıtan altın rengi gözleri vardı. Benden çok daha uzundu, bazen bununla da dalga geçerdi ama henüz ikimizin de tam olarak Hanedan üyesi sayılmadığımızı biliyordu. Çok daha büyüyecektik; etrafımızdaki çoğu kurt gibi, ya da o sıralar arkadaşımız sayılan ve gücüne imrendiğimiz Sage gibi. Yakında onların arasında kaybolmayacaktık ve Axel'in de sözü fazla fazla geçecekti.

"Lavia'da biriyle tanıştım," dedi, önündeki çimleri çekelemeyi bırakarak. Avuçlarını iki yanından arkaya yasladı, hafifçe geriye geldi omuzlarını ve yüzünü bana çevirdi. "Liderim."

Lider mi?

Bir anda içim sıkıştı.

Bizim sürümüz olmamalıydı. Olsa bile hane içinde değilse sorun çıkardı.

Gözlerimi kırpıştırarak doğruldum, bağdaş kurdum. "Kim?"

Kalbimin korkuyla atışını duyuyor muydu bilmiyordum ama ses tonu yumuşadı. "Raymond Vulcan. Çok genç, hatta gördüğüm en genç lider. Daha yeni olgunlaşmış sayılır ama şimdiden gücünü hissediyorum. Yakın bir zamanda seninle tanıştırmak istiyorum onu."

Etrafa baktım. Çadırlardan oldukça uzaktık ama hala bölgenin içindeydik. Bu bölgeyle diğerlerini ayıran, gözle görülemeyen bir çizgi vardı sanki. Hissediyordum; toprak söylüyordu, güneş de öyle. "Buraya gelemez ki." dedim. Neden böyle dediğimi bilmiyordum. Belki de sürüye katılması hiç hoşuma gitmediğinden, korktuğumdan.

"Sen benimle gelirsin belki. Tanışmaya."

"Ben senin gibi gezemem, Axel. Beni üye toplamak için görevlendirmezler."

Ayrılamama sebebim görevlendirilmemiş olmam değildi. Kadimler benden söz almıştı, ne olursa olsun dışarı ayak basmamam için. Hanedanlıktan ayrılma Ramona. İlk, nefreti öğrenmen gerekiyor, demişlerdi. Onların sözünü dinlerdim. Onlara güvenirdim. Zaten gitmem için bir sebep yoktu, Axel yanımdaydı... Zaten nefreti de bildiğimi sanıyordum. Ne demek istediklerini, çok geç olmadan anlayamadım.

"Ben götürürüm seni." Gözlerimi gözlerine diktiğimde, dikkatle bana baktığını fark ettim. Herhangi bir cevap veremedim, o da başını çevirdi. "Gelmez misin?"

"Burası iyi." Burası, seninle iyi. Senin için de iyi. "Hem sen Ateş Hanedanı'nın başına geçtiğinde, bir sürüye üye olman seni kısıtlamaz mı?"