KIZ VE ÖFKESİ

12 ❉ KIZ VE ÖFKESİ

22.11.2022

🩸Ghost, Marry On A Cross

OLESYA
KIZ VE ÖFKESİ
ON İKİNCİ BÖLÜM
🐺

Su, öfkemi alıp götürdü. Akan suyun Agatha'nın suratını kaplayan kan olduğunu düşüne düşüne sırıttım. Profesör Demetrius'a attığım tekmeden sonra beni en rahatlatan şey Agatha'nın yüzünü dağıtmak olmuştu. Banyoda sevinçle ritim tutarak hafifçe sallandım ve Agatha'nın manyaklığını anlatan ultra küfürlü şarkı sözü yazdım.

Giyinerek saçlarımı taramaya başladığımda banyonun buhar dolduğunu nemlenen tenim hissediyordu. Ayrıca pantolonumu da değiştirmem gerekiyordu, eşofman giyecektim çünkü düğmeyi kapatamamıştım.

Tablodan içeri atladığımda havanın iyice karardığını gördüm. Yalnızca tavandaki camdan yükselen ay ışığı vardı, o da odayı pek aydınlatmıyordu. Çünkü odada her eşya siyahtı, ışığı emiyordu. Çıt çıkmadığından yanlış olduğumu düşündüm ve isyan ederek göbeğime vurdum. Hiçbir zaman ince vücudum olmamıştı ama karnım şimdiki kadar da şiş ve sert değildi. Ayrıca kollarımda iyice kalınlaşmıştı. Sanırım gerçekten de bayağı bir kas yapmıştım. Boyum da hatrı sayılır uzunlukta olduğu için iriydim işte.

Gardıroptan pijama altı alarak yatağa attım. Sonra da tam pantolonumu kıçımın altına indirmiştim ki bir öksürük sesi duydum. Anında havaya zıplayarak pantolonu geri çektim ve etrafa bakındım. Gözlerimi kırpıştırdım. Gölgelerin ardında Raymond'u gördüm, elinde bir kitap vardı ve odadaki tekli koltuğa oturarak okuyordu. Yüzü kitaba eğikken gözleri kalkmış, beni izliyordu.

Perdeyi öfkeyle çekerek yatağın etrafını sardım. Böylece rahatça altımı değiştirdim. Bunu alışkanlık haline getirmem gerekiyordu derken gözlerinin iyi gördüğünü söylediğini hatırladım.

"Umarım röntgencilik yapmamışsındır." dedim, pes etmiş bir şekilde.

Beni duymamış gibi yaptı. "Etkileşim dersine katılmayacak mısın?"

"Yarın değil mi o?"

"Program değişiyor. İki numaralı Etkileşim bugüne alındı."

Perdenin ardından çıkarak çekmecelere eğildim, ruloyu çıkarttım. Gerçekten de program değişmişti. Üstelik değişen başka bir şey daha vardı: Profesör D'nin dersinin yanında gri yazmıyordu. Hatta rengin yazması gereken yerde bir çizgi vardı. Dersten mi atılmıştım?

"Hadi amaaaa," diye sızlandım. Saçlarımın kurumuş birkaç tutamını uçuracak rüzgar eşliğinde yanıma geldi Raymond. Dikkatimi verdiğim yere baktı. Yüzü şekilden şekile girdi ama gözlerim yüzünde değildi. Saçlarındaydı. Gece mavisi renk, ay ışığında parıl parıl parlıyordu. "Ne anlama geldiğini biliyor musun?"

"Bizim dersimizdesin."

"Zaten öyleydim."

"Hayır, izleyiciydin." Programıma kısa bir göz attı. "Şimdi bizimle çalışacaksın."

Kendimi işaret ettim. "Ben?" Onu işaret ettim. "Kurtlarla?" Başıyla onayladı. Alayla güldüm. "Ya, tabii. Ezersiniz beni be."

"Uyum sağlarsın." dediğinde bana olan güveni gözlerimi yaşarttı. Mecaz olarak tabii.

Gözlerimi gururla silermiş gibi yaptım. "Çok duygulandım şu an."

Kaşlarını çatarak yüzümü inceledi. Beni ciddiye almıştı. "Niye?"

"Şaka Raymond." diyerek ruloyu katladım ve çekmeceye geri koydum. "Şaka nedir bilir misin?"