for love -tk

27.

cumartesi 23:49

taehyung - jungkook

taehyung:
canım bwbeğim
güzelşm
nasılsın

jungkook:
yazma bana
hiçbir şekilde umut verme demiştim

taehyung:
aasaa ama sevgilşm
beni sevmiypr musun artık

jungkook:
ne dediğinin farkında mısın

taehyung:
çok
ysnıma gel özlrdim

jungkook:
gelmeyeceğim
ben özlemedim seni

taehyung:
ağlqrım bu mesaja

————————————

fanımsınız sanırım

jungkook:
1x ss

jimin:
YANINA GİT

hoseok:
OHA EVEET UÇ HEMEN

jungkook:
ya ben

seokjin:
ABİ BU NASI AŞIK OLMUŞ ANLAMAMIŞIZ
DELİ GİBİ AŞIK AMK

namjoon:
bu niye düzgün yazamıyo

yoongi:
içinden ne geliyor?

jungkook:
tabikide gitmek
ama bilmiyorum işte

seokjin:
BU AŞK DEĞİLDE NE BE

jimin:
BENCE GİT  VALLA BAK

jungkook:
off tamam
yazarım olanları

hoseok:
hehh yola gel ya

namjoon:
niye böyle yazıyomuş onu da sor

————————————

taehyung - jungkook

jungkook:
niye böyle yazıyorsun sen

taehyung:
aşkım valls ben içmwdim

jungkook:
off kim taehyung
geliyorum

————————————

"buram buram içki kokuyor burası."

jungkook, kapıyı açıp tekrardan yatağa dönen taehyung'u takip ederken etrafı inceliyordu. her yer dağılmıştı. içki, sigara gibi şeyler kokuyordu.

aslında taehyung'un umrunda değildi hiçbir şey. kapıyı açtı ama kim geldi diye bakmadı bile. jeon olduğunu görse, onu asla bırakmazdı.

"kimsin?"

yatak odasından bağırıyordu. kim olduğunu daha yeni mi soruyordu gerçekten?

"jungkook'um ben."

"ne?"

jungkook onun olduğu tarafa gelirken bile yatakta doğrulduğunu anlayabiliyordu.
jungkook içeri doğru baktı kapının kenarından. gözleri buluştuğunda ikiside güldü istemsizce.

yataktan kalkıp hemen onun yanına gelmek istesede hali yoktu taehyung'ın. ama bu ona sarılıp öpmemesi için bir engel miydi? asla.

"yanıma gel."

jungkook gülerek onun yanına doğru geldi. bu sefer yanına eğilen kişi oydu.

"hey jeongguk! gözünde bir şey var. yaklaş biraz, alayım."

jungkook ona doğru yaklaşıyordu.

"ne? hangi gözümde?"

o eğilirken boynundan kavrayıp dudağını öptü taehyung.

10 saniye bile sürmesede, 10 yıl geçsede unutmayacaklardı bu anı.

"naptın sen?"

şaşkınlığını gizleyemedi jeon.

"öptüm."

"çok ani oldu farkında mısın?"

"çok güzel olmadı ama?"

çok güzel olmuştu, doğru söylüyordu.

"ben senin bana yaklaşmana bile izin vermezken, niye öptün?"

"yaklaşmama bile izin vermeyeceksen, evimde işin ne jeon jungkook."

bu soruyu beklemiyordu. haklıydı.

"değer verdiğim bir arkadaşımsın çünkü."

"arkadaş di mi?"

sırıttı taehyung, ve konuşmaya devam etti.

"kendini kandırma artık jungkook."

"kendimi kandırmıyorum."

yatakta doğruldu ve gözlerinin içine baktı, yüzleri çok yakındı.

"peki. hadi söyle o zaman gözlerimin içine bakarak. bana aşık olmadığını söyle."

yapmadı, yapamadı. gözlerinin içine bakarken yalan söyleyemezdi ona.

"biliyordum."

hala onu dinliyordu jeon.

"hem eğer aşık olmasaydın; bu dediklerim ve yaptıklarım konusunda rahatsız olduğunu söylerdin."

"rahatsız olmadığımı nerden biliyorsun?"

yüzü biraz daha ciddileşti taehyung'ın.

"seni öpmem, sarılmam, iltifatlar etmem, seni rahatsız mı ediyor?"

etmiyordu, tam tersine her an daha da aşık oluyordu.

"b-ben, bilmiyorum."

"şşttt tamam artık."

onu yanına alıp koynuna girdi ve kokusunu içine çekti.

"iyi geceler bebeğim."

————————————

paraları katla dansını ezberlemeye çalıştığım için bölüm atamadım kusura bakmayın 😔