CHAPTER 1

42 1 0
                                    

CHAPTER 1

Warning:
Typos and grammatical errors ahead!!!!!!

"Caramel! , what are you doing?!" tawag sa akin ng pamilyar na boses

Kinkabahan  akong humarap kasabay ng pagtago ko sa aking kamay sa aking likod na may hawak na bulaklak.

Isang gwapong mukha ang bumungad sa akin.May makapal na kilay,matangos na ilong, ang kaniyang mapupulang labi at ang kulay itim niyang mga mata na seryosong nakatingin sa akin.

"Señorito kayo pala"kinakabahang saad ko

Hindi ito nagasalita bagkus ay nakatingin ito sa  aking  mga kamay na nakatago pa rin sa aking likuran, kinakabahan man ay pilit kong tinatago ang mga bulaklak,umatras ako ng dumukwang siya para tignan ang aking likuran. Ng hindi niya makita ay bumalik ang kaniyang tingin sa akin.

"Don't hide it , I already saw it"malamig niyang saad

Huh? Nakita na Niya?....paktay...

Kinagat ko ang ibabang labi ko bago dahan dahang inilabas ang mga bulaklak.Bahagya pang nanginginig ang mga kamay ko.

"Ahmmm...s-señorito huwag niyo sana akong isusumbong sa mommy mo"pakiusap ko

"And why wouldn't I tell mom?"nakataas kilay na tanong niya.

"Auhmm...k-kasi po dadalawin ko ang inay ngayon sa sementeryo dahil kaarawan niya, wala naman ho kasi akong pambili ng bulaklak kaya nanguha nalang po ako dito sa mga halaman ng mommy mo " mahabang paliwanag ko medyo nauutal pa dahil sa kaba.

"Kaya sana ho ay huwag niyo akong isumbong sa mommy "muli kung pakiusap sa kaniya.

"I wouldn't tell mom in one condition"seryosong sabi

Ayy sus mariyosip may condition pa!

"Condition?...anong condition?"tanong ko

Yumuko siya upang mapantayan niya ang aking mukha saka seryosong tumungin sa aking mga mata.Napalunok ako dahil subrang lapit niya sa akin kaya pigil ang aking paghinga.

"I will come with you"seryosong sabi niya

"Ano?!!"gulat kong sigaw. Napangiwi siya sa aking sigaw.

Gulat akong tumitig sa kaniyang mga mata dahil sa sinabi

No...Hindi siya  maaaring sumama

"Señorito hindi kayo maaaring sumama"saad ko

"At bakit hindi?"nakataas kilay niyang tanong kasabay ng pagtayo niya ng maayos.

"Auhmmm...kasi po malayo iyon mula rito...at isa pa po baka hanapin ka ng mommy mo"paliwanag ko

Hindi naman malayo ng sobra ang sementeryo dito kaso ayoko lang talaga na sumama siya.Kasi pagkasama ko siya sa labas nanliliit ako sa aking sarili dahil sa tingin ng bawat taong nakakakita sa amin.

Kahit pa sabihing mag kaibigan kaming dalawa e ayaw ko pari siyang makasama sa labas dahil amo ko siya at katulong lamang ako.

"I don't care if its far from here ,I just want to accompany you"saad niya

"Pero señorito hindi pwede"

"I will come with you"

"Hindi nga!"

"I will come with you"

"Hindi nga sabi e ba't ang kulit mo!"malakas na boses kong saad

"Okay fine...I won't come with you"seryoso niyang sabi at may halong inis pa

A Scenery Of TomorrowWhere stories live. Discover now