အိမ္ေရွ႕ကားရပ္ကာေစာင့္ေနခ်ိန္ အထဲကေကာင္ေလးကိုထြက္လာဖို႔mesလွမ္းပို႔လိုက္ေတာ့ လြယ္အိတ္ကိုတစ္ဖက္ကလြယ္ကာ အႏြေးထည္လည္းထပ္ဝတ္ထားၿပီး လက္ထဲမွာလည္း ဘူးတစ္ဘူးကိုင္ကာထြက္လာေလသည္။
ကားတံခါးဖြင့္ကာ တိတ္တဆိတ္ျဖင့္သာ တက္ထိုင္ေလသည္။
" လက္ထဲကဘာလဲ ? "
" ေဆးနဲ႕ စားစရာပါ "
" ေဆး ! "
ေဆးဆိုလို႔ နဖူးေပၚအဖ်ားစမ္ၾကည့္ေတာ့ တကယ္ဘဲဖ်ားေနေလသည္။ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းခ်န္းေယာလ္မွာ စိတ္မဆိုးရက္။
ဖ်ားေနသူကိုေအာ္ေဟာက္ေနဖို႔ကလည္းမေကာင္း။ေကာင္ေလးကေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ကို မ်က္လုံးခ်င္းေတာင္ေသခ်ာမဆုံ။
အတန္းထဲထိ လိုက္ပို႔ေပးၿပီး ညေနအတူျပန္ဖို႔ေျပာရေသးသည္။မဟုတ္ရင္ ျပန္ဖိူ႕ဦးတတ္တဲ့သူကရွိလြန္းလို႔။
" အံမယ္ အိုဆယ္ဟြန္းတို႔ေပ်ာ္ေနတာ "
" တိတ္စမ္း "
ဆယ္ဟြန္းကမ်က္ႏွာနီနီျဖင့္ တိတ္ဖို႔ေျပာ။ဘက္ခ္ဟြၽန္းကေတာ့ေဘးကေန မ်က္ႏွာေျပာင္ျပေနေလသည္။
" ကုထုံးစေတာ့မွာလား ဆယ္ဟြန္း "
" အင္း "
" စီနီယာခ်န္းေယာလ္ကို မင္းဘယ္ခ်ိန္ေျပာမွာလဲ ? "
" ေျပာေတာ့ေျပာမွာပါ ...ဖုံးကြယ္ထားလို႔ရရင္လည္းဖုံးကြယ္ထားဦးမယ္ စီနီယာေရွ႕မွာေပ်ာ့ညံ့တဲ့လူတစ္ေယာက္အျဖစ္မျပခ်င္ဘူး "
ပိုေကာင္းတဲ့သာမာန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ကုထုံးျပန္စမွရမည္ျဖစ္သည္။အေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ဖို႔ ေတြ႕လာရမဲ့ အခက္အခဲကို အၿမဲတမ္းေက်ာ္လႊားနိုင္မွအဆင္ေျပလိမ့္မည္။
စီနီယာခ်န္းေယာလ္ကိုမသိေစခ်င္တဲ့ ဆယ္ဟြန္းစိတ္ကိုသူတိူ႕နားလည္ပါတယ္။
ခ်န္းေယာလ္တို႔အုပ္စုကန္တင္းေရာက္ေတာ့ ဟြန္းက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စကားေျပာေနသည္။ေဘးမွာလည္း အိတ္ေတြခ်ထားၿပီး သုံးေယာက္စာေနရာဦးထားၿပီးသား။
ေနရာသြားခါနီး သူ႕လက္ကိုခ်ိတ္လာတဲ့ သူက
" ရယ္ဂ်င္း! "
" ကိုကို မွားလို႔ စီနီယာတို႔ထမင္းစားၾကေတာ့မွာလား ရယ္ဂ်င္းတိူ႕အုပ္စုနဲ႕အတူတူစားရေအာင္ေလ "
YOU ARE READING
U R The Only Person I Want ( Completed )
Romance" နှလုံးသားစေရာလိုက်မိတာ ကျွန်တော်မမှားဘူးထင်ပါတယ် "
