ညေနဆင္းခ်ိန္ စီနီယာက သူ႕ကိုေစာင့္ေနပါဆိုတာေၾကာင့္ ခုံတန္းမွာေနရာယူရင္း ေစာင့္ေနမိသည္။ဘက္ခ္ဟြၽန္းတို႔ကလည္း သူမလိုက္ေတာ့ျပန္ႏွင့္ၾကၿပီ။ တတိယႏွစ္အေဆာင္ေရွ႕ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ စီနီယာသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က အရင္ထြက္လာသည္။သူတို႔အေနာက္မွာေတာ့ စီနီယာ။
သူ႕ကိုခဏေစာင့္ေပးဖို႔ေျပာၿပီး ကားသြားယူသည္။အိမ္မျပန္ေသးဘဲ မုန့္စားၾကမယ္ဆိုကာ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္မွာရပ္သည္။
" ေဒၚေလး စြပ္ျပဳတ္တစ္ပြဲ ဟြန္းေရာဘာစားမလဲ "
"ကြၽန္ေတာ္လည္းစီနီယာ...ကိုကိုစားတာဘဲ စားပါ့မယ္ "
အေခၚမွားလို႔ မ်က္ေမွာင့္က်ဳံ႕လာတာေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္းမွာအျမန္ျပင္ေျပာလိုက္ရသည္။
" တြဲသာတြဲတာ မိသားစုအေၾကာင္းေတြလည္းမသိၾကေသးဘူး ကိုယ္အရင္ေျပာရမလား ? "
" ဟုတ္ကဲ့ "
" ကိုယ့္အေဖက အစားအေသာက္ကုမၸဏီတစ္ခုပိုင္တယ္ အေမကေတာ့ ေက်ာက္ပြဲစားလည္းလုပ္တယ္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာဆိုင္လည္းဖြင့္ထားတယ္ "
" ကြၽန္ေတာ့မွာက...မိဘေတြမရွိၾကေတာ့ပါဘူး အေမက ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္တည္းကဆုံးသြားတာ အ ေဖ ေရာပါဘဲ ေဒၚေလးကအေဖ့ညီမအရင္းမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသနားလို႔ေမြးစားထားတာပါ "
" ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" ရပါတယ္ "
ခ်န္းေယာလ္ျမင္တာမမွားရင္ ခုဏကမိဘေတြအေၾကာင္းေျပာေနတုန္း ဇြန္းကိုင္ထားေသာ ဆယ္ဟြန္းလက္ေတြ တုန္ေနသည္။
ဘာအေၾကာင္းမွန္းမသိေပမယ့္ ဟိုတစ္ခါစာအုပ္ဆိုင္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြက မိဘေတြေသဆုံးမႉနဲ႕ပတ္သက္ေနလိမ့္မည္။
" ဟြန္း "
" ဗ်ာ "
" ည8 နာရီေလာက္ထြက္ခဲ့ ကိုယ္နဲ႕အတူစက္ဘီးစီးၾကမယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
အိမ္ထဲဝင္လာကာ ေဒၚေလးတို႔ကိုႏႉတ္ဆက္ၿပီး အေပၚတက္လာခဲ့သည္။ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲေနတုန္း တံခါးေခါက္ရင္းကိုႀကီးကအထဲဝင္လာေလသည္။
" သန္ဘက္ခါရက္ခ်ိန္းေနာ္ ဟြန္းနီ ေမ့မေနနဲ႕ "
" ဟုတ္ကိုႀကီး "
YOU ARE READING
U R The Only Person I Want ( Completed )
Romance" နှလုံးသားစေရာလိုက်မိတာ ကျွန်တော်မမှားဘူးထင်ပါတယ် "
