Friends to Lovers

Chapter Twenty - One

¤¤~¤¤♧♧♣️♧♧¤¤~¤¤

Invitation

¤¤~¤¤♧♧♣️♧♧¤¤~¤¤

"Hi neighbour" bungad sa akin ni Ara pagkabukas ko ng pintuan.

"Hello Ms. Ortega.... anong maitutulong kosa'yo?" Pilit ang ngiting ibinigay ko sa babae.

"Still with the formalities huh? When will you ever let your guard down?" Makahulugang biro nito.

Ramdam ko ang talim sa likod ng pahayag na iyun.

"I-" hindi ko na nagawang mangatwiran sa babae dahil mabilis ako nitong siningitan.

"Just kidding!" Biglang bawi nito sabay ngumiti ng ubod ng tamis sa akin.

"Good morning Ara" singit naman ni Albert mula sa aking likuran.

"Feeling close ang ungas?!" Sa isip-isip ko habang taas-kilay na tiningnan ang lalaki.

Hindi na ako nagulat ng yakapin ako nito mula sa aking likuran but what caught me off guard was the fact na ginamit ako nitong shield to conceal his hard-on!

I tried to act as normal as I possibly can subalit hindi ko pa rin napigilang pamulahan ng mukha. Matalim kong tiningnan ang lalaki. Pigil na pigil ang aking hiningang itulak ito at upakan sa harapan ng babae.

Lalo naman nitong pinagdiinan ang paghuhumindig sa aking likuran na tila nang-aasar pa. Lihim na kumulo ang aking dugo!

"Aww how nice! As expected you're here too! That's perf-" naputol ang sasabihin ng babae ng mapansin nito ang aking reaction "Okay ka lang Kris?" Baling nito sa akin.

"F-fine....." nauutal na sagot ko matapos muling ibalik ang tingin sa babae.

"Riiiigggghhhhtttt!" Sarkastikong sagot ng babae matapos salit-salitang nagpalipat-lipat ang tingin sa amin ni Albert.

Abot tenga naman ang ngiting naka paskil sa mukha ng lalaki kaya tila nasakyan ng babae na may kapilyuhang itong ginagawa sa aking likuran. Lalo tuloy tumindi ang pag-akyat ng dugo sa aking mukha! Halos gusto kong matunaw sa aking kinatatayuan dahil sa matinding hiya!

"Anyways..... as I was saying..... this is perfect because I wanna invite you guys together with a few close friends of mine sa lunch to celebrate my promotion sa work since we're neighbours and all" nakangiting paanyaya nito.

"We would love to kaya lang....." tatanggi sana ako pero muli akong siningitan ni Albert.

"Nothing.... kaya lang nothing...." sabi nito sa akin bago lumingon kay Ara. "Saan at anong oras ba yan?" Tanong nito.

Muli akong napatingin sa lalaki at binigyan ito ng 'what are you doing' look. Tila nasakyan naman ito ni Albert dahil bahagya itong natawa.

"Did I miss a joke?" tanong ng babae ng makita nito ang ginawang pagtawa ni Albert.

"Sorry about that.... me and Tope had this thing where we-" tangkang paliwanag nito.

"I get it... no need to explain... it's a couple thing... ang sweet niyo talaga" nakangiting putol nito "about ulit sa lunch, dyan lang naman yun sa restau sa katapat ng building natin para hindi na tayo lalayo so, will I see you there at one?" Tanong nito.

"We'll be there" sagot naman ni Albert.

¤¤~¤¤♧♧♣️♧♧¤¤~¤¤

"Baka gusto mong magpaliwanag?" Tanong ko sa lalaki matapos kong kumawala sa pagkakayakap nito pagkasara ng pintuan.

Naglakad ako patungo sa sala at sinundan naman ako nito.

"Ng alin?" Pagmamang-maangan nito.

"Alam mo kung ano ang sinasabi ko so stop playing dumb!" nakapamewang na sagot ko dito.

"Alright! Alright! Geez!..... where you always this grumpy and uptight?" Anito na kampanteng umupo sa sofa.

"Grumpy? Uptight?" Sigaw ng utak ko. Lalo akong nang gigil sa lalaki!

"Well????" Binalewala ko ang sinabi nito bagkus ay nag-demand ako ng paliwanag kay Albert.

"I heard the passive-aggressive joke she made and honestly..... agree ako sa sinabi niya" sagot nito.

"Anong ibig mong sabihin?" Usisa ko ulit.

"Masyado kang guarded which kinda gives off the vibe na meron kang tinatago. You need to act more natural and relax around her." Paliwanag nito.

"Well he's got a point and he's not wrong" sang-ayon naman ng isang bahagi ng utak ko.

"I hear you.... kaya lang sa tuwing makikita ko siya ay hindi ko mapigilan ang sarili dahil alam kong may hidden agenda ang bruha!" depensa ko naman.

"Remember back in highschool kapag ayaw mo mag participate sa P.E. class natin?" Napakunot-noo ako ng biglang nitong baguhin ang topic.

"Uhmmmm.... anong koneksyon?" Litong tanong ko dito.

"You go out of your way to convince everyone that you're ill or something. At first, you were doing it to get out of P.E. but later it became like a game that we play where I tried doing it too and we always have a bet who can convince who first" sagot nito.

"What are you trying to say?" I asked again.

"To think of her as our teacher and all of this is just a game..... that way you won't be as guarded" he concluded.

I can't helped but scoffed at that statement. Hindi ko maintindihan kung bakit pero medyo nasaktan ako sa sinabi ng lalaki.

"Is that all I am to you? A game? So ibig mong sabihin lahat ng pinaggagawa mo sa akin ay part lang ng isang malaking laro?" Hindi ko maiwasan ang pait sa tono ng aking pahayag.

Biglang napabalikwas ng tayo si Albert dahil sa aking sinabi.

"You of all people should know how important you are to me..... you were never just a game to me Tope!" Wala na ang mapaglaro at kampanteng tono nito.

Lumapit ito ng sobrang lapit sa akin at hinawakan ang aking batok.

"Lahat ng sinabi ko at lahat nangyari sa atin kagabi...... those are my genuine feelings at hindi ako naglalaro lang" seryosong pahayag nito.

"Sure it is" sarkastikong sagot ko dito na naging dahilan upang magsalubong ang kilay ng lalaki.

"Kung hindi ka naniniwala then I guess I just have to convince you more..... afterall we still haven't finish our conversation about my morning wood"

Nanlaki ang aking mga mata dahil sa sinabi nito. Naramdaman ko ang pag tindig ng balahibo sa aking likuran. Marahas ko itong itinulak paupo sa sofa.

"Seriously!!! Anymore talk of you dick at mag-isa kang pupunta dun sa lunch mamaya!" Namumula ang aking mukhang sinungitan ang lalaki.

Muli namang nagbalik ang mapaglarong ngiti sa mga labi ni Albert.

Hindi na ko naghintay na makasagot pa ito. Bagkus ay nag martsa akong pumasok sa loob ng aking kwarto at isinara ang pintuan! Ubod ng bilis ang tibok ng aking puso. Kulang na lamang ay atakihin ako sa sobrang lakas ng kabog nito.

"Bwisit na ungas yun!" Sabi ko sa sarili sabay hawak sa aking dibdib.

"What about breakfast?" Natatawang tanong ni Albert mula sa likod ng pintuan na tila nang-aasar pa.

"Mag breakfast ka mag-isa mo! Ungas!" Sagot ng isip ko.

I needed to get away for a moment to compose myself.

¤¤~¤¤♧♧♣️♧♧¤¤~¤¤