Without a Word ft. The Maze Runner

"Without..."

Rue/Tacita

Samen met Sam lig ik op de trampoline het is één van die zeldzame momenten dat de Wicked medewerkers ons naar buiten laten. Ik laat mijn hoofd op zijn borst leunen en staar naar de wolken. Zijn armen zijn om me heen geslagen en ik zie Thomas en Teresa een komen lopen. Achter hun lopen twee Wicked medewerkers en zo snel als ik kan schiet ik overeind. Sam gaat ook overeind zitten en weet precies wat er aan de hand is op dit moment. Volgens de Wicked medewerkers is liefde en vriendschap overboden in deze wereld.

'Ik ga opzoek naar Vanessa,' ik sta op en loop weg van Sam, langs Thomas en Teresa die verbaasd omkijken maar het dan al snel lijken te begrijpen. Hun zijn de enige twee die echt vrienden met elkaar kunnen zijn. Ze zijn telepathisch kunnen met elkaar praten zonder dat iemand anders het hoort. Ik loop naar binnen en zo snel als ik kan ren ik naar mijn kamer de enige camera vrijezone die ik nog weet te vinden de laatste tijd naast de badkamer. Ik laat me op mijn bed zaken en begin te huilen. Ik trek mijn benen op en laat mijn hoofd op mijn knieën zaken. De deur word open gemaakt ik hoor het maar wil niet op kijken. Twee armen worden dicht om mijn lichaam heen geslagen en aan de geur van het lichaam weet ik dat het Sam is die mij in zijn armen heeft gesloten. 'Sorry ik had niet zomaar weg moeten gaan.'

'Ik weet waarom je het deed Rue. Maar er is één ding wat ik nog wil doen voordat ik deze maand de Glade in word gebracht,' ik draai me naar hem om en voel zijn lippen op de mijne. Hij duwt me zacht achterover en ik glimlach tegen zijn lippen aan. Mijn tranen zijn gestopt met stromen en ik krom genietend mijn rug als hij zacht op mijn onderlip bijt. Ik open mijn mond en laat zijn tong binnen als ik mijn benen vervolgens rond zijn middel leg. Hij kust me ruw maar toch ook weer voorzichtig. Hij drukt me dichter in het matras en haalt zijn lippen van de mijne. Hij gaat naar beneden met zijn hoofd en ik voel dat hij op een stukje van mijn huid zuigt en mijn mond valt open van het heerlijke magische gevoel dat door mijn lichaam spreid. Hij laat me los en krabbelt overeind. 'Sorry, ik liet me even gaan heb ik je pijn gedaan Rue?' ik schud mijn hoofd en kom overeind. Ik bijt zacht op mijn lip en wil opstaan als Vanessa binnen komt gelopen. Ja ik deel een kamer met mijn zusje, ideaal zeg. Nou mooi niet dus, niet op dit soort momenten.

'Zullen we naar jou kamer gaan? Het is negen uur, Vanessa moet naar bed,' Sam knikt en helpt me voorzichtig overeind. 'Droom zacht Vanessa.' Ik druk een kusje op de kruin van mijn kleine zusje om vervolgens met Sam mee te lopen naar zijn kamer. We lopen zijn kamer binnen en uit gewoonte ga ik op zijn bed zitten. Hij heeft een kamer voor zichzelf best handig eigenlijk als je na gaat dat je kamer de enige plek is waar je alleen kan zijn. Ik wou dat ik soms alleen kon zijn. Daarom kom ik vaak in zijn kamer. Ik mag hier komen zo vaak komen als ik wil. Deze maand gaat hij de Box in op weg naar de Glade en ik ben de volgende maar tot nu toe ga ik naar Group B en dat wil ik dus echt niet. Ik wil naar Group A bij Sam blijven. Dat is wat ik wil maar de mensen van Wicked luisteren niet. En als we elkaar dan weer zien dan weet ik gewoon dat we elkaar niet zullen herkennen. We weten niet van elkaar dat we gevallen engelen zijn. Nou ik weet het van hem maar hij niet van mij. Ik weet niet eens of hij het van zichzelf weet. Ik durf het hem niet te zeggen dadelijk denkt hij dat ik gek ben geworden. Hij komt naast me zitten en ik glimlach naar hem. En weet dat ik verliefd op hem ben geworden.

'Ik wil de Glade niet in. Ik wil bij jou blijven, Rue. Ik houd van je,' ik glimlach en druk mijn lippen op die van hem. Zo zachtaardig als mogelijk is duw ik hem naar achter het bed op. Hij kust me zachtjes terug en ik voel zijn handen over mijn rug gaan. Ze kruipen onder mijn topje en ik grinnik zachtjes om vervolgens met mijn handen onder zijn shirt te kruipen. Hij draait ons om en laat even mijn lippen los om te ademen. 'Ik houd van je.' Ik glimlach en twee seconden later voel ik zijn lippen weer op die van mij. Ik trek voorzichtig terug en kijk hem met liefde in mijn ogen aan. Ik houd van deze jongen meer dan dat iemand ooit zal begrijpen.

'Ik houd van je Sam. Probeer je dat te herinneren als je in de Glade bent. Geef niet op Er is nog één ding dat we samen gaan doen voor dinsdag Sam. We gaan wisselen van Immuniteit. Ava Paige gaat heet bij ons verwisselen. Jij wordt immuun Sam nog voordat je de Glade in gaat. Maandag om half drie, mijn kamer. Vanessa heeft dan dienst,' hij knik en kijkt me even verward aan. 'Ik weet wat je gaat zeggen en waarschijnlijk heb je ergens ook wel gelijk maar Sam ik wil dat jij immuun bent. Ik hoef het zelf niet perse te zijn, iets vertelt me dat ik de tweede Fase niet ga overleven Sam. Als ik de eerste Fase al door kom.' Hij knikt zenuwachtig en duwt me voorzichtig achterover op het bed. Hij glimlacht naar me en ik voel mijn eigen zenuwen voor de verschillen wegdrijven. Ik leg mijn hoofd op zijn kussen en voel zijn lippen op mijn borstbeen. Hij knoopt mijn witte doorschijnende blouse los en ik glimlach. Ik plaatst mijn hand voor zijn ogen en knoop hem zo snel als mogelijk weer dicht al laat ik de bovenste twee knoopjes open zodat jij precies naar binnen kan kijken. Ik haal mijn hand weg en ga overeind zitten. Hij glimlacht en gaat ook zitten. 'Je maakt me gek weet je dat?' Hij schud zijn hoofd met een glimlach.

'Je weet dat je mij ook helemaal gek aan het maken bent?' ik knik en druk nog één kusje op zijn wang. 'Wat is dit een afscheidskus of zo?' ik knik en sta op.

'Het is half elf. Ik had om tien uur al op mijn kamer moeten zijn, Sam.' Hij knikt begrijpelijk en ik sta op van het bed. 'Droom zacht Sam.' Hij staat op loopt naar me toe en drukt nog één keer zijn lippen op die van mij. Ik trek hem nog eenmaal dicht tegen me aan om vervolgens terug te trekken en hem los te laten.

'Slaap zacht Rue slaap zacht,' ik glimlach trek de deur open en speur de gang af of er iemand te zien is. Als de kust veilig is loop ik zijn kamer uit de gang over met de trap naar beneden naar mijn eigen kamer die ik voorzichtig open trek. Ik ga naar binnen en kijk verbaasd naar Vanessa die recht op in bed zit.

'Ze komen je halen Rue. Volgende maand ben jij aan de buurt,' ik knik en loop voorzichtig naar mijn zusje toe. Ik ga voor haar op bed zitten en druk mijn lippen op haar voorhoofd. Ik kus haar zacht om haar vervolgens achterover te duwen en de dekens over haar heen te leggen. Ik stop haar in en kus mijn zusje nog een keer.

'Ga slapen Vanessa. Het is het beste als je gaat slapen. Je hebt gelijk volgende maand ben ik aan de buurt maar dat is geen reden om nu al bang te zijn. Volgende maand is volgende maand en niet vandaag of morgen. Dinsdag gaat Sam naar Group A. En de week daarna Zoë naar Group B. Nog vijf weken, drie dagen en drieëntwintig uur. Zolang ben ik minstens nog bij je Vanessa. Geloof me die tijd zal ik goed benutten,' ze knikt en sluit haar ogen als ik vervolgens op sta van haar bed en mijn blouse los begin te knoppen. Ik loop al knoppend de badkamer in en kijk verbaasd in de spiegel. Drie blauwe plekken precies onder elkaar tekenen mijn nek. Hij heeft gewoon zuigzoenen in mijn nek geplaatst. Ik rol met mijn ogen en kleed me verder uit. Ik trek mijn trainingsbroek en topje aan om vervolgens mijn kleren op te vouwen en weer naar binnen te lopen. Vanessa's rustige ademhaling vertelt me dat ze slaapt en ik glimlach en loop naar mijn eigen bed. Sla mijn dekbed terug en zie een briefje liggen. Ik pak het op en ga op mijn bed zitten.

Sweet Rue,

Wanneer je dit leest weet ik niet. Maar ik wil dat je weet dat ze al mijn herinneren gaan wissen. Aan jou, aan iedereen hier Rue. Ik vraag je me enkele terug te geven. Zorg dat je niet gepakt wordt tijdens je dienst als je het doet Rue. Bedankt als je het voor me doet Rue -XXX-

Sam

Ik glimlach en ga achterover liggen op mijn bed met het briefje nog altijd in mijn handen. Het is gevaarlijk maar zeker niet onmogelijk. Ik zal hem enkele herinneringen terug geven maar welke? Eén weet ik zeker de herinnering aan zijn moeder. Het is een geweldige vrouw. En ik weet zeker dat hij blij zal zijn als hij zich haar kan herinneren. Maar wat nog meer. Twee of drie herinneringen zijn niet moeilijk om terug te geven. Het mag niks met Wicked te maken hebben dus ik denk de dag dat hij jarig was. Zijn laatste verjaardag voor Wicked. Toen hij tien werd dat is het veiligst. Zal ik hem mij laten herinneren? Nee dat is niet veilig. Iets wat hem niet doet herinneren aan Wicked... Misschien moet ik hem maar twee herinneringen terug geven. Op save spellen. Ik knip mijn lampje uit en trek het dekbed over me heen. Ik sluit mijn ogen en voel Sam' lippen weer op die van mij maar ik weet dat hij er niet is. Ik draai me op mijn zij en voel dat ik langzaam in weg drijf. Afdrijf naar een droom die zich in mijn hart afspeelt.