Lascivious Casanova (R-18) (Erotic Island Series #7)

Lascivious Casanova 77

"Abala po iyon ngayon!"

Ipinatong ni Brad ang dalawa niyang kamay sa aking balikat saka ako bahagyang itinulak palapit sa matanda.

"Ito po 'yung sinasabi kong ipapakilala ko sa inyo! May ari ito ng malaking alahasan sa Greece at iba pang bansa! Mayaman ito!"

Dinungaw ko si Brad mula sa balikat ko't tinusok ng matalim na tingin. Oo, marami na akong pera. Pero hindi ako kumportable at napipikon ako kapag sinasabihan akong mayaman. Nakaka-offend.

"Bakit ganyan ka makatingin?" Nginisian niya ako. "Mayaman ka, 'di ba? Kanina nga pinapautang mo ako!"

"Pumasok na kayo rito! Sakto at katatapos ko lang magluto ng pananghalian!"

Naputol ang pang-aasar niya at masama kong tingin nang tuluyan niya akong tinulak papasok sa loob ng bahay. May nakahain na sa lamesa. Kumain kami ng lunch. Sa sala, malinis. Pagkaakyat namin sa second floor, nandoon ang mga kagamitan pang-alahas.

Sa bench wood ay may ilang mga nagkalat na mamahaling bato. Mayroon singsing na nakaipit sa benchmate at mukhang mayroon kasabay magpagawa si Brad ng singsing. Medyo magulo at marumi sa mesa at halatang handmade ang ilan sa mga gamit niyang tools. Ang mga saw frame niya'y nakasabit sa dingding. Ang mas maliliit na tools, nasa ibabaw ng mesa lang.

Kahit malaking kompanya ang Shalom.co ganito rin ang ayos ng lamesa ng mga jewelers namin. Mas marami at naka-organisa nga lang ang hindi pa kailangan na tools. Mas malawak din at malaki ang ginagalawan. Ang pwesto ni Kuya Pedro ay sakto lang sa isang trabahador. Pang-kanya lang.

"Dito ko gagawin ang singsing. Tapos ko na itong ginagawa ko."

Kinuha niya ang singsing na nakaipit sa benchmate. Finishing na lang ang kulang doon. May bato na at kaonting kinis na lang.

"Mamaya ang gagawin ko naman ay ang sayo. Kung pagpupuyatan ko, bukas o sa makalawa'y tapos ko na itong singsing mo."

Muntik na akong mapa-wow. Mayabang na ngumisi sa akin si Brad. Nagulat ako sa bilis niyang gumawa. Solo niya ang lugar at dito nakatira. Mukhang wala siyang pamilya at paggawa ng mga alahas ang libangan niya.

Ipinakilala ako ni Brad. Pagkatapos namin pag-usapan ang tungkol sa design, hinayaan ko na silang mag-usap. Bago pa umuwing Pinas si Brad, nakausap na pala niya ang matanda. Ang batong gusto niya'y nakatago na. Huhulmahin na lang iyon base sa disenyo ko at panghuli'y ikakabit na sa ring band. Kayang kaya ngang i-rush dahil finalized na ang lahat.

Iginala ko ang mata. Mayroon ilang mga alahas na yari na. Siguro'y ipi-pick up na lang ng mga may-ari o 'di kaya'y kukunin na lang ng mga nagpagawa sa boutique. Hindi mukhang minadali. Pulido. Isang tingin lang, kilala ko kung anong uri at kung totoo ang isang metal o bato. Sa mga alahas na ito, masasabi kong mayayaman talaga ang mga naka-stay dito.

"Inaantok ka?" Tanong ni Brad nang masulyapan akong maghikab habang nasa biyahe kami pabalik.

"Oo," humikab ulit ako.

Inaantok ako ngunit pinipigilan ko. Kaya naman pagkahatid niya sa akin sa hotel. Pagkadamping pagkadampi ng katawan ko sa kama, tila ba ramdam nito ang pagod ko't hinila ako. Ni hindi ko na nagawang kapain kung nandoon pa ba sa ilalim ng unan ko ang maliit na kutsilyong hindi ko roon inaalis.

I feel so exhausted and comatosed. That's why when I woke up, my eyes still felt tired. Madilim sa kwarto gawa ng makapal at saradong kurtina. Ang kaonting sinag ng araw na tumatama sa aking bandang paanan ang tanging palatandaan ko na umaga na.

O tanghali?

Nanlaki ang mata ko. Napabalikwas ako nang makaharap ang orasan sa side table at makitang ala-una na ng hapon!