Souls in November (Holiday Series #1)

EPILOGUE

Macy and I went to talk again after our first meeting, but I was so bored that I couldn't even pay attention to what she was saying.

I was thinking of someone else that I didn't get to hear her plans.

"Damn! Why do I keep thinking about her?" I asked myself, pertaining to the girl was both beautiful and smart.

Minsan nga hindi ko na namamalayan at nakikipagkita na lang ako sa kaniya. She's actually kind of interesting. She may have looked like she's bored, but she isn't. She has a way about her that makes you want to talk to her for a long time.

Hindi ko na rin kinausap pa pagkatapos si Macy. She was actually trying to get me to talk to her, but I didn't want to. It's a waste of time for me to talk to her. Sinabihan ko na rin ang mga kaibigan ko na ayaw ko ng makipaglaro kay Macy na 'yon kaya hinayaan na nila ako.

"Manong, pakihatid na nga lang po siya. Ayaw sumama sa akin e." bilin ko sa may tricycle driver at ibinigay ang bayad.

"Five hundred?! Hijo ang dami naman yata nito!" gulat niyang sigaw, binibigay ang pera pabalik sa akin.

Umiling lang ako. "Ayos na po 'yan. Basta maihatid niyo siya ng maayos."

"Hala! Salamat hijo! Sige sige! Ihahatid ko siya! 'Wag kang mag-alala!" he even whispered it to me. "Bakit ba kasi ayaw niyang magpahatid? May ginawa ka siguro no?"

Ngumiti ako gamit ang naiilang kong ngiti. May ginawa nga ako. At alam kong mas lalo na naman niya akong hindi magustuhan. Fuck. Nakita lang naman niya akong gumagawa na naman ng.. oh damn! I'm sure she won't like to see me again. Tama nga ang hinala ko, o baka hindi naman talaga. Pero parang iniiwasan na hindi, niya kasi ako.

"Drazen tignan mo si prof oh!" tatawa-tawang tinuro ni Adrian ang isang prof namin na hinahangin na ang mga papeles.

Agad ko itong binatukan. "Gago! Tulungan mo nga!"

"Hmp! Ayoko! Ang sungit niyan!" sabi niya pa.

Pasalamat siya dahil nasa good mood ako. Tinulungan ko itong hakutin ang mga papeles at sa hindi inaasahang pagkakataon ay nakita ko ang personal info ni Ashira! Kapag naman talaga sinuswerte! Pinasimplehan kong kinuha 'yon at sinabing aayusin pero ang totoo ay pinicture'n ko ito!

"Salamat Drazen." sabi ng prof ko ng ibigay ko na ang mga papeles.

Ngumiti na lamang ako sa kaniya. "No problem po! Salamat din!"

Nagtaka pa ito pero iniwanan ko na. Wala na rin pala 'yung kasama kong si Adrian! Pucha naman! Buti na lang nakuha ko na ang number niya! Makikipagkita na naman ako sa kaniya!

"Shit! I'm fucking late! Fuck!" Inis kong bulong habang naglalakad.

Kung sana kasi hindi kami nag-overtime! Sana hindi pa 'yon galit sa akin ngayon!

Nang makarating nga ako sa library ay wala na si Ashira. Kinailangan ko pang ilibot ang tingin ko at nakitang palabas na ito ng campus. I held her hand to stopped her from walking. I saw how shocked she was, she looks like she's also gonna cry. Fuck!

I'd always want to see her, but she wouldn't feel the same way about me. She really doesn't like me. A lot. She told me that she hate me because of my doings. That I play with girls. She didn't even wanted to see me at all. Halata naman kasi kapag magkasama kami parang gustong-gusto na niyang umuwi. Does she hate me that much?