4VS1 || +×+

[24]

Bu bölüm tamamen Yeonbin bölümüdür. İyi okumalarr...

~•.｡*♡✧

Yazar anlatımıyla

"Çok duygulandım şu an. Resmen çıkıyoruz artık."

Yeonjun yüz ifadesini ağlamaklı bir hale getirirken Soobin gülerek göz devirmişti. Bir süre önce Soobin, Yeonjun'u daha fazla bekleyememiş ve uygun bir anı kollayarak çıkma teklifi etmişti. Yeonjun ise kabul etmiş ve şimdi ise bir bankta oturuyorlardı.

"Teklif etmeni asla beklemiyordum." Yeonjun içeceğinden içerken konuşmuştu. Heyecanlı duruyordu.

"Senin etmeni bekliyordum ama bu uzun sürdü doğrusu. Kendim etmeye karar verdim bende."

"Ama ben zaten etmiştim. Sen kabul etmediğin için bir daha cesaretim de olmamıştı."

Soobin şaşırmıştı çünkü öyle bir şeyi hatırlamıyordu. Düşündü ama aklına öyle bir an gelmemişti.

"Ne zaman ettin?"

"Lise sondayken. Yüzyüze değildi tabii."

"Nasıl etmiştin?"

"O zamanlar daha çekingen olduğumdan bir kağıda yazıp defterinin arasına koymuştum. Ama okumadın bile ve yanında aldığım sütü de çöpe atmıştın."

Soobin'in gözleri şokla açılmıştı. Hem mahcup hissediyordu hemde üzülmüştü. Çünkü o günü hatırlıyordu ve bunu reddetmek için yapmamıştı.

"Sütün tarihi geçmişti ve o defter de bana ait değildi. Demek bu yüzden arkadaşım tüm gün boyunca notun sahibini aradı. Sahibi asla notta yazan yere gelmemişti çünkü."

İçtiği içecek boğazında kalmıştı Yeonjun'un. Böyle bir ihtimal asla aklından geçmemişti. Aynı sınıfta olmadıkları için durumu bilemezdi tabii ama sütü çöpe attığını bizzat görmüştü. Tabii sonrasında Soobin'in bu konudan arkadaş grubuna bahsetmemesi de garibine gitmişti.

"Ah cidden..." Kafasını yere eğip olanları sorgularken Soobin elini onun omzuna koymuştu ve önemli olmadığını hissettirir gibi okşuyordu bir yandan tebessüm ederken.

"Olan olmuş artık. Benimde hatam var birazcık. Her şeyi senden bekleyip kendim bir adım bile atmadım. Ama sonuç olarak artık birlikteyiz değil mi?"

Eydiği başını kaldırıp Soobin'e uzunca baktı. Daha sonra kırılgan bir çocuk gibi özlem gidermek için sıkıca sarıldı karşısındaki diğer çocuğa. Uzun zamandır birbirlerini bekledikten sonra kolayca kavuşmuşlardı artık.

⇝⇝⇝⇝⇝
Kısa oldu ama uzatmaya gerek yok
Hele hele az kaldı bitmesine

Ay duygulandım neysem
Blayeee
⇜⇜⇜⇜⇜