chapter 2

34 2 0
                                    

Pov Ιβάν:

Δεν ξέρω τι πραγματικά να κάνω για να μην γίνομαι στόχος σε αυτό το απαίσιο σχολείο. Υποτίθεται πήρα μέρος σε αυτές τις εξετάσεις ώστε να εχω ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον αλλά και ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά το μόνο που έχει συμβεί μέχρι στιγμής είναι να με στοχοποιούν όλοι χωρίς να εχω κάνει κάτι.

~
Αφού έφτασα σπίτι και έβγαλα τα κλειδιά από την τσάντα για να ξεκλειδώσω την πόρτα.

Μπήκα μέσα,και είδα την μητέρα μου που ήταν κουλουριασμένη στον καναπέ. Ένιωσα την ανάγκη να την αγκαλιάσω όπως παλιά , πριν έρθουμε ακόμα Ελλάδα. Αλλά την μισώ , την σιχαίνομαι , με έχει κάνει να υποφέρω. Άμα μπορούσε θα με είχε δώσει ήδη για μια ένεση ηρωίνης. Όμως ευτυχώς ή δυστυχώς δεν με δέχοντουσαν ως τρόπο πληρωμής.

Έκλεισα την πόρτα και γύρισα να φύγω στο δωμάτιο μου.

"Εί Ιβάν έλα εδώ "

Μου μίλησε... Μου μίλησε για πρώτη φορά μετά απο τόσο καιρό. Τελικά θυμήθηκε ότι έχει και έναν γιό εδώ μέσα. Φυσικά και δεν αντέδρασα σε ότι είπε και συνέχισα για το δωμάτιο.

"ΙΒΑΝ ΕΛΑ ΕΔΩ ΣΟΥ ΕΙΠΑ"

Χαχαχ οχι , με ποιο δικαίωμα μου φωνάζει κιόλας; Τι δηλαδή περιμένει να της μιλήσω κιόλας;

"Ελα εδώ ρε παιδι μου , είμαι η μάνα σου θέλω να μιλήσουμε"

Γύρισα και πήγα και στάθηκα μπροστά της σοβαρός.

"Πως αποκαλεσες τον εαυτό σου; Πιστεύεις οτι όντως αυτη η λέξη σε αντιπροσωπεύει;"

"Είσαι σκληρός μαζι μου"

"Όχι Οξάνα μου δεν είμαι καθόλου σκληρός μαζι σου. ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΝΟΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΟΠΟΙΟΝ ΒΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΈΝΤΕ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΝΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΜΠΛΕΞΕ Ο ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΒΕΤΕ ΜΑΖΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ ΕΤΣΙ , ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ."

Άρχισε να κλαίει... Φυσικά και δεν την λυπήθηκα, όλα ήταν αλήθεια.
Σηκώθηκε και με αγκάλιασε αλλα δεν αντιδρασα.

"Συγγνώμη..."

"Έχεις το θράσος να μου ζητας συγγνώμη; Νομίζεις οτι αυτό θα λύσει τα παντα;"

Της είπα και την έσπρωξα από πάνω μου. Της αξίζει. Ακόμα πονάω για αυτά που έχω ζήσει εδώ μέσα. Σε αυτό το σπίτι.

parallel universeWhere stories live. Discover now