"Ouchy!" maarte niyang sabi.

"Ang arte ha!" I said, laughing.

Ngumuso lang ito sa akin. "Mommy it hurts! You bite my cheeks so hard!"

"Oo na. Sorry na." pagsasabi ko. "Daddy's here. Say good morning to him." I told her with my eyes that he was on my back.

"M-Morning po." nahihiyang bati niya at kumaripas na ng takbo papuntang banyo.

Natatawa na lang akong humiga dahil talagang nahihiya pa ito. Razen was looking at our bathroom door, which Ashra had just shut. I anticipate that they will have some difficulty getting used to one another, but I am confident that it will all work out in the end.

"Ininvite mo kaming sumama di ba?" Kinalabit ko ito.

"Yeah if you just want it lang naman." sagot niya.

"Sabi mo ha! Sama kami!" masaya akong tumayo at dumeretso na rin sa banyo para maligo na.

Tutal nagising na din si Ashra at wala naman kaming gagawin dito sa loob ng bahay kaya sasama na lang kami. Tapos na rin naman ang mga problema na pinunta namin dito kaya susulitin ko na ang bakasyon ko dahil pagbalik namin sa Canada ay trabaho agad ang bubungad sa akin!

Binilisan na din namin ang pag-aayos dahil mukhang nagmamadali na ang taong tawag ng tawag sa kaniya. Gusto pa sana ni Razen na kumain kami sa bahay dahil kay Ashra pero sinabihan ko na lang ito na magpadeliver na lang. Nakakahiya naman kasi at nakakaabala kami ng trabaho niya.

The trip was kind of long. That's why I also regretted that we went with him. If we hadn't gone with him, he should have come earlier. I believe he also had a meeting, a very important appointment, which is why, as soon as we were at his office, he first fix us and made us comfortable and then left to attend the meeting.

"I'm hungry, Mommy." Napatigil ang pagiikot ng mata ko sa kaniyang opisina ng magsalita ang anak ko.

Lumapit ako sa kaniya na nakaupo sa may malaking couch. The office that Razen works in is quite spacious, and it even comes equipped with its very own kitchen and restroom. His room features a large portrait of himself that is hung on the wall, the emblem of his town that is hung on the back of where he sits, books on the shelves, an air conditioner, a big television, a large desk, and a variety of artworks around the room. While, the walls and flooring of his office are both white.

"What do you like to eat?" tanong ko sa kaniya.

"Hmmm." Napatingin ito sa taas, nag-iisip kung akong isasagot. "I want to try sinanglao, my!"

Napakurap-kurap ako. Paano niya nalaman ang pagkain na 'yan? Ang pagkakaalam ko ay hindi ko pa naman ito nasasabi sa kaniya.

"Saan mo nalaman 'yan?" I asked her.

"I saw Tita Sydney share it on facebook! It looks yummy!" she even squealed in so much excitement.

Did I forgot to close my facebook? Panay share pa naman si Sydney ng kung ano-ano. Baka mamaya magugulat na lang ako at may ipapabili na naman ito.

Magsasalita na sana ako ng biglang bumukas ang pintuan. Pumasok si Razen na nakangiti sa aming dalawa. Tinignan ko naman ang orasan, isang oras na pala ang nakalipas matapos itong umalis kanina. Maglulunch na din kasi, baka tinapos na ng mabilisan ang meeting. Palapit na ito sa amin nang may maisip ako.

Souls in November (Holiday Series #1)Where stories live. Discover now