ငါတို့ပြိုင်ဘက်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ သဘောတူညီချက်က ဘယ်မလဲ?(ဘာသာပြန်)

အခန်း-၆၅ စကားတစ်ခွန်းမှ မဟရ။

လယ်သမားမိသားစု၏အခန်းသည် တံခါးများနှင့် ပြတင်းပေါက်များကို လုံခြုံစွာပိတ်ထားလေသည်။ သူတို့သည် ပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာကို ဝင်မဆွဲဆောင်ချင်သောကြောင့် အခန်းထဲတွင်သာ ပုန်းအောင်းနေခဲ့ကြလေ၏။

မီးတိုင်ထွန်းညှိပြီးသည့်အခါမှ စုယန်သည် ကုဖေးတိ ဒဏ်ရာရထားကြောင်းကို တွေ့ရှိသွားလေတော့သည်။

သူသည် အခြားအကြောင်းအရာများကို စိတ်မဝင်စားနေနိုင်တော့ဘဲ ကုဖေးတိ၏ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ မေးလိုက်သည်။

"မင်းဒဏ်ရာရထားတာ ဘာလို့ ငါ့ကိုမပြောတာလဲ။ ဒီအလောင်းတွေကို မေ့ရှစ်စန်း ရှင်းလိမ့်မယ်။ လာ.. ငါမင်းကို ဆေးထည့်ပေးမယ်"

ညီတူညီမျှ ဒဏ်ရာများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသော မေ့ရှစ်စန်း : "......."

"ဒါက အပေါ်ယံဒဏ်ရာပါ။ ကြီးကြီးမားမား မရှိပါဘူး" ကုဖေးတိက စုယန်၏လက်ကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ဆိုသည်။

"ဒီလူတွေက မင်းကိုသတ်ဖို့လာတာ။ သူတို့ရဲ့ အထောက်အထားနဲ့ အချက်အလက်အရင်းအမြစ်တွေကို အရင်ရှာဖို့က ပိုအရေးကြီးတယ်"

စုယန်က မကျေမနပ်ဖြစ်နေသော မျက်နှာထားဖြင့် ပြောလေသည်။

"ဒါပေမယ့် မင်း...."

ကုဖေးတိက စုယန်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖျက်ကနဲ နမ်းကာ ပိတ်ဆို့လိုက်လေ၏။

"လိမ္မာပါနော်"

စုယန်၏ မကျေနပ်မှုများမှာ ကြက်‌ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။

ထိုနေရာတွင် လုပ်ကြံသူ စုစုပေါင်း ခြောက်ဦး သေဆုံးခဲ့သည်။

ထွက်ပြေးသွားသူ နှစ်ဦးအပါအဝင် စုစုပေါင်း ရှစ်ဦးမှာ စုယန်ကို လုပ်ကြံရန် လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

လုပ်ကြံသူများ၏ သိုင်းပညာစွမ်းရည်မှာ ချို့တဲ့ခြင်းမရှိသော်လည်း သူတို့သည် ဂိုဏ်းမှ အထူးချွန်ဆုံးလူများမဟုတ်ကြောင်း သိသာထင်ရှားပြီး သူတို့၏အသက်ကို စတေးလိုသော စစ်သည်တော်များနှင့် သက်တော်စောင့်များအဆင့်သာ ဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရှိသည်။