parallel universe

Εισαγωγή part 1

Pov Ιβάν

Έχοντας ξυπνήσει συνειδητοποιώ ότι βρίσκομαι πάλι στην φυλακή της ζωής μου,το σπίτι μου, που μόνο σπίτι μου δεν είναι. Όλοι προωθούν τις εικόνες ενός ειρηνικού, ήρεμου, γεμάτο θαλπωρή και αγάπη σπιτιού ενώ η δικιά μου εκδοχή είναι εντελώς το αντίθετο.

~

Είναι μια συνηθισμένη μέρα σαν όλες τις υπόλοιπες, μπαίνοντας από την εξώπορτα αντικρίζω όλα τα πλουσιοπαιδα αυτού του σχολείου. Διασχίζοντας το προαύλιο αντιλαμβάνομαι όπως συνήθως ότι όλα τα βλέμματα είναι κολλημένα πάνω μου. Κανένας δεν ξέρει το όνομα μου αλλά κρίνουν χωρίς να έχουν ιδέα για το τι έχω περάσει και τι εξακολουθώ να περνάω. Ο ήχος του κουδουνιου φτάνει για να με βγάλει από τις σκέψεις μου και να με κάνει να συνειδητοποιησω ότι πρέπει να μπω στην τάξη μου.

Περνώντας την πόρτα της τάξης βλέπω όλους του συμμαθητές να κάθονται στις θέσεις τους και να μιλάνε ο ένας στον άλλον λες και συμπαθιούνται μεταξύ τους. Κάθομαι και εγώ στην θέση μου, στην οποία είμαι μόνος μου και περιμένω να έρθει η καθηγήτρια για να ξεκινήσει το μάθημα. Έρχεται και αυτή και μας λέει να σταματήσουμε να μιλάμε για να ξεκινήσει το μάθημα.

~

Μετά από αρκετή ώρα, στα μισά του μαθήματος ο Στέφανος με την παρέα του αφήνουν σχόλια για εμένα λες και αυτοί γνωρίζουν περισσότερα.

Όταν τελείωσε το μάθημα και μάζευα τα πράγματα μου για να βγω έξω, ο Στέφανος και τα τσιράκια του δεν έχασαν ευκαιρία να έρθουν κοντά ώστε να γέλασαν μαζί για να νιώσουν καλύτερα για τους εαυτούς τους. Ως συνήθως κάνω ότι δεν τους ακούω και προσπαθώ να επιταχύνω το βήμα μου ώστε να φύγω από αυτούς και να πάω εκεί που κάθομαι συνήθως, στο πίσω μέρος του προαύλιου. Αλλά αυτός δεν θέλει να το βάλει κάτω σήμερα και να με αφήσει ήρεμο και με ακολουθεί. Κάνω ότι δεν τον βλέπω και βάζω τα ακουστικά μου ώστε να ακούσω μουσική αντί αυτόν, να μιλάει και να λέει τα δικά του. Όμως αυτός έχει αντίθετη άποψη και άρχισε να μου λέει για ένα περιστατικό που έγινε χθες. Και τότε μου έριξε μια μπουνιά στο πρόσωπο και εγώ του την ανταπεδωσα, έτσι ξεκίνησε ο καυγάς. Μας είδαν κάτι καθηγητές και μας χώρισαν και βγήκε ο διευθυντής από το γραφείο του και μας είπε να έρθουμε και δύο. Φυσικά δεν θα του εκαναν τίποτα και πήρα μόνο εγώ αποβολή για να σκεφτώ τις πράξεις μου.

Μετά από κάποια ώρα που ο διευθύντης μου έλεγε ότι δεν είναι σωστό και πρέπον από αυτό που έκανα, μου είπε ότι μπορώ να πάω σπίτι μου και να μην έρθω αύριο σχολείο.