S2 Part 3: coffee

180 17 19
                                    


&

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

&

Stranger and Winter Soldier

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Stranger and Winter Soldier

Gozlerimi açtığım anda gözümü yakan güneş ışığına alışık değildim. Genelde uyandığımda karşılaştığım manzara odamın gri tavanı olurdu. Aynı zamanda kulağımı doldurmayan zil sesi garip hissetmeme yol açmıştı. Yavaşça yattığım yataktan kalkıp odamdaki aynanın karşısına geçtim. Kırık değildi, bu bile bana bir çok şey ifade ediyordu. Yeni bir başlangıç yapmıştım. Eğer bu görevde başarılı olabilirsem belki oraya tekrardan dönmek zorunda kalmazdım.

Üstümde ki atletimi çıkartıp bana ayrılan dolaba ilerledim. Kısa atletler, kısa şortlar ile bir süre bakıştıktan sonra birer tane alıp dolabın kapağını kapattım. Üstümü giyip şortun bağcığını bağlarken kapı bir an açıldı. Bir süre bana bakıp kapıyı geri kapattığında dili olup olmadığından emin değildim. Dünden beri asla konuşmamıştı. Telefonumu alıp odadan çıktım. Hızlıca kendime bir kahve yaparken telefonuma gelen maili okuyordum. Gideceğimiz yerin adresi ve bir kaç bilgi vardı. Onun oturduğu tarafa baktığımda telefona baktığını gördüm. Kafası karışmışa benziyordu. 

"Saat 7'de hazır olmamızı söylediler. O zamana kadar dışarıya çıkmak istiyorum. Gelecek misin?" telefondan kafasını kaldırıp bana döndüğünde düz bir ifade ile bana bakıyordu. Hadi ama bu adam gerçek miydi? Kafasını yavaşça sallayıp ayağa kalktı. O odaya girerken bende koltuğa oturup onu bekliyordum. 

*

Dolabımdan aldığım tişörtü üstüme geçirirken garip hissediyordum. Daha önce hiç bir şeyi düşünmeye ihtiyacım yokmuş gibiydi. Ben daha öncesini hatırlamıyordum. Sanki hayatım o gün, onu gördüğüm gün başlamış gibiydi. Tek bildiğim bir göreve çıktığım ve bunu başarıyla yerine getirmem gerektiğiydi. Onun benden daha çok şey bildiği ve geçmişi olduğu belliydi. O benimle konuşmaya çalışırken ben ise tek bir kelime edemiyordum. Odadan çıkıp ona baktığımda konuşmadığım halde hemen kalkıp kapıya ilerlemişti. Onun arkasından giderken tedirgindim. Hydra üssünden ve bu evden başka hiçbir yere gitmemiştim daha önce. Hafızamı yoklamaya çalışırken başıma giren ağrı ile dişlerimi sıktım. Bunu bir daha denememeliydim. Kapının önünde duran siyah motora baktım. 

{Forgive} Stranger & Winter Soldier | StonyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin