Scylla

Scylla 2: Arcane Woods

⚜

The fuck.

I cursed silently when I heard the loud growl behind my back. I run as fast as I could and tried to mislead the beast chasing me. I didn't know wild boars inhabited this part of the forest. I just need some blueberries for the pastries I'll make and it only grows in this area.

When I see a chance, I use my ability to blend into the shadows of the trees to hide my presence. Napahinga ako ng maluwag nang makalagpas na sa pwesto ko ang mababangis na hayop. I comb my hair using my free hand and wipe the sweats falling down from my neck using a handkerchief.

Tinignan ko ang pouch na nakatali sa palapulsuhan ko at sinilip ang laman nito, I picked a lot of blueberries and I think this is enough para sa mga tinapay na gagawin ko.

I continued walking home, I lived in  Arcane Woods. It's a small village in the middle of the forest. Despite the poverty we face everyday in our life, payapa at masaya kami doon. Kuntento kaming lahat kung anong mayroon kami sa buhay, at wala naman kaming lugar sa kapitolyo kaya mas pinili na lang namin manirahan sa gitna ng kagubatan. The capital is only for the people who can afford to live a luxurious life and we poor people don't fit in there.

I observed the surroundings and smiled with content. It's spring. The flowers bloom beautifully everywhere and warm envelope the place. I look at the trees, it has a color combination of light pink and green. It's breathtaking how the leaves fall shyly to the ground as the wind sways it in the air.

I passed by a group of red mushrooms scattered around, I touch my face when the ethereal light of the sun brush my skin. This place is alive and breathing with its mystical grace.

I can already see from afar the village I've been living in for 3 years. Simula pagkabata ay sa lansangan na ako tumira pero pagtungtong ko sa tamang edad ay nakahanap ako ng mga taong may busilak na puso para tanggapin ako sa maliit na nayon na 'to. I grew close with people living here, hindi nila ako tinuring na iba at tinanggap ako ng buo.

It is not hidden to them that I can manipulate the darkness and I'm the only who has the ability here. Hindi naman kasi lahat ay biniyayaan ng abilidad sa mundong ito, may mga pinalad na pagkalooban ng kapangyarihan habang ang iba ay nanatiling normal.

"Ate Scylla!" I smiled slightly at the sight of the kids who called me, they are playing. I wave my hands at them at sinalubong ako ng mga ito. 

"Ate, saan po kayo galing?" Agarang tanong ni Chloe na nasa siyam na taong gulang pa lang yata. She has a chubby chicks at laging naka tirintas ang buhok nito, I look at her before I smiled warmly.

"Naglibot ako sa gubat upang mamitas ng mga sangkap para sa gagawin kong mga tinapay," nakita ko naman ang pagningning ng mga mata ng mga ito at lumapit pa sa'kin lalo.

"Gagawa poba kayo ulit ng mga tinapay na may matamis na lasa?" She's referring to the caramelized pastries I made last week. I nod in answer and she cutely smiled at me.

"Oo na, Chloe. Magdadala ako ng tinapay sa bahay niyo mamaya pagkatapos kong gawin pati sa inyo mga bata," agaran kong sabi dahil alam kona ang mga pinapahiwatig ng mga ito. Hindi ko maiwasan maawa sa mga ito dahil hindi man lang nila naranasan ang mga nararanasan ng mga bata sa kapitolyo. Maaga pa lang ay katulad ko, namulat na sila sa hirap.

My mother taught me how to bake when I was just a kid, and I thank her for that dahil nagagamit ko ang mga natutunan ko sa kaniya ngayon. I bid my goodbye at them at nagsimula ng maglakad pauwi sa tinitirhan ko. Nakakapagod na araw. Magdadapit hapon pa lamang kaya't may pagkakataon pa ako mamahinga at mamaya kona ipagpapatuloy ang paggawa ng tinapay.