Heart Less (Under Editing)

Chapter 40: Getting Ready

Alexander's POV

Dalawang araw nang tulog si Miracle, naka ilang punta na din yung doctor dito to check her.

Nag aalala na ako dahil nga ang tagal na nyang natutulog, gusto ko na din syang dalhin sa ospital pero baka pag nagising sya bigla akong suntukin.

Naka upo ako ngayon dito sa tabi nya. Tinititigan yung muka nya.

She's beautiful, pero maangas ganon type ko eh.

Ngayon ko lang napansin na may maliit sya na mole sa ibaba ng kaliwang mata nya. Meron din sa noo.

Her eyebrows are quite thick, which makes her features even more beautiful, her eyelashes are also thick and long.

Her nose is small and pointy. Her lips are still pink even though they have a wound.

Yung buong mukha nya perfect. Pwede na din maging model ng mga beauty products.

Ang ganda talaga pagtulog, ewan ko kung bakit pag gising parang sinakluban ng langit at lupa palagi.

"Gusto mo ba ng kiss? Kiss kita." Gulat akong mapatayo ng bigla syang nag salita.

"Fvck!"

"BWAHAHAHAHA lt ng muka bwhaahahaha aray gagi."

"Buti nga sayo."

"Help ang sakit ng likod ko." Pagmamakaawa nya kaya agad ko syang pinaayos ng higa, di ko alam gagawin ko eh

"Tatawagan ko lang yung doktor, stay." Kinuha ko ang phone ko at dinial ang number ng doctor nya.

Miracle's POV

Gaya ng sabi ni Alex nagstay lang din ako sa pwesto ko.

Ilang oras ba akong natulog? Ang hirap naman gumalaw.

Ilang minuto pa ang nakalipas bago bumalik si Alex na may dalang tray na may lamang pagkain.

"The doctor will arrive in 30 minutes, eat first." Sabi nya sabay lapag ng tray sa mini table na nasa tabi ko.

"Ayaw mo ng kiss?" Tanong ko dito.

Bigla syang umiwas ng tingin bwahahahahaha.

"Di kita pakainin jan eh." Hahahaha

"Wag ka mainis. Nga pala ilang oras akong tulog?" Kunot noo nya akong tinignan kaya nakipag titigan ako.

"Anong ilang oras, dalawang araw ka pong tulog." Huh?

"Yes po. Dumating na nga ako sa phase na gusto na kitang isugod sa ospital because of your condition, pero naisip ko na baka pag gising mo doon hanapin moko tapos bigla mokong sapakin dahil bilin mo na wag kang dalhin sa hospital." May pag aalala sa muka nya habang nag sasalita sya.

Yeah i remember, nagmakaawa pa ako na wag akong dalhin sa ospital bago mawalan ng malay.

Naalala ko din yung nangyari bago ako maaksidente.

Pathetic.

Bakit hindi ko manlang napansin na sya yun? Pero bakit ganon yung ginawa nila?

Bwesit ang daming tanong na umiikot sa utak ngayon.

Dapat pala talaga di ko sila pinansin nung nagpapapansin sila.

Dapat pala hindi na ako bumalik dito sa Pilipinas.