REKABET • yarı texting

1.5

SELAMLARRR

bugün biraz kitabın seyrine baktım aslında,, 

Yaz bitmeden final yapmak istiyorum bu da her gün bölüm atmam gerek demek

neyyyse, iyi okumalarr

☆

Deva : pişt naber 21.52

Deva : sesin çıkmıyor 

Deva : sen benim mesajlarıma bakmamazlık yapmazdın ya 23.04

Deva : Uraz iyi misin? 23.04

Deva : Lütfen mesajımı gördüğünde bana ulaş 

Deva : arıyorum ama ulaşılamıyor

Deva : umarım sadece şarjın bitmiştir çünkü endişelenmeye başladım

Deva : Kaya'nın da senden haberi yok

Deva : sen bana bir ulaş kafanı kıracağım gerçekten

Deva : geçerli bir sebebin yoksa yarın can sağlığın için okula gelme Uraz Kayhan 02.47

•

Deva

Okulun giriş kapısında ayağımla endişeli bir ritim tutarak bekliyordum. Mesajlarım sabah baktığımda hâlâ aynı durumda, iletilmemişti. Bir şey olmadığı sürece asla böyle bir şey yapacağını sanmıyordum. Kesinlikle bir şey vardı. 

Kollarımı göğsümde bağlayıp gözümü etrafta gezdirdim. Uraz'ın yavaş adımlarla buraya yürüdüğünü gördüğümde aradığımı bulmak derin bir rahatlama hissettirdi. Hızlı adımlarla ona doğru yürüdüm ve tam karşısında durdum. Önüne geçtiğim için adımları durdu ve çatık kaşlarıyla yüzüme baktı.

"Uraz neredesin sen ya? Kaç tane mesaj attım, aradım. İyi misin?"  dedim endişeli çıkmasına engel olamadığım sesimle. İfadesiz yüzü ve durgun bakışları aniden beni sakinleştirdi. Bir şey olduğu konusunda haklıydım.

"İyiyim Deva. Birkaç saat ulaşamadın diye bu kadar büyütmene gerek yoktu." Duygu barındırmayan anlamsız cümleleri kaşlarımı çatmama sebep oldu.

"Ne diyorsun? Sadece seni merak ettim, ciddi bir şey oldu sandım." diye konuştum öfkeli çıkan sesimle. Bir gecede biri ne kadar değişebiliyorsa o kadar değişmişti tavırları. Umarım bu bir kamera şakası falandır.

"Gördüğün gibi ciddi bir durum yok, boşu boşuna evham yapmışsın." dedi ve yanımdan geçmeye çalıştı ama yolunu kestim. Yüzüm anlamsızlıkla dolu bir ifadeye bürünmüştü. Burada olan hiçbir şeye anlam veremiyordum.

"Uraz sen kendinde misin? Söyleyeceklerin bunlar mı? Tüm gece sana ulaşmaya çalıştım ve meraktan uyuyamadım bile ama senin tek diyeceğin boşuna evham yapmışsın?" Ne kadar şoka girebilirdim bilmiyordum. Ağzımdan hah diyerek alaylı bir ses çıkardım.

"Neden merak ettin ki Deva? Arkadaşım değilsin, ailem değilsin, sevgilim hiç değilsin. Kim olarak merak ettin beni?" Sevgilim derken özel bir belirtme amacı göstermemişti belki ama ben öyle algıladım. Bu cümleleri sarf eden dün okulda dizleri üzerinde uyuyakaldığım kişi olamazdı.

"Birini merak etmemiz için bir sıfata ihtiyacımız var yani, doğru mu anlıyorum?" 

"Gayet doğru anlıyorsun. Şimdi çekilirsen sınıfa gideceğim." dedi ifadesizliğini bozmadan. Buruk ama alaycı bir gülümseme sundum.