To Love You (Dreams Series #3)

Kabanata 7

Alam kong mayayaman ang mga Romualdez pero hindi ko naisip na ganito pala ka engrande ang selebrasyon para gumasto ng ganito kalaki.

May namumuong ideya na sa isipan ko pero ngayon lang talaga ako nakasaksi mismo ng ganito ka engrandeng selebrasyon.

The upper crusts celebrate their birthdays with glitz and glamour. From hiring famous performers to influencial guest list, their headline-grabbing, over-the-top celebrations are always nothing short of fancy.

I heard that the Romualdez's spent more than one million on white orchids that were used as decorations for their eldest son's birthday.

Grabe naman mag celebrate ang pamilyang 'to para sa isang araw lang. Tumindig ang balahibo ko sa halaga ng nagasto ng pamilyang 'to.

But then I know this is just nothing for them. Baka barya lang 'to sa kanila.

I was amazed by the extravagant decorations and the elegant theme of the party. Wala pa raw ang mga Romualdez pero marami ng mga bisita ang nagsidatingan.

The party was held inside the spacious grand ballroom of the mansion. The sophistication of the party made me feel like I was in a whole new world... so different where I come from.

I am only thirteen pero hindi mapaghalataan ang edad ko dahil may katangkaran din naman ako. I was wearing a white long sleeve shirt na tinernohan ng gold na vest. Naka itim na slacks rin ako at may itim na ribbon sa leeg ng shirt.

Ang trabaho ko ngayon ay ilibot ang inumin na tinatawag nilang champagne, kunin ang mga nagamit na mga butter plates, at kapag matapos ang party, tutulong ako sa pagliligpit at paglilinis mamaya.

Oo, nakakapagod na dahil marami pa akong raket aside dito pero kailangan ko ang trabahong 'to. Ako na kasi ang nagbabayad ng mga gastusin sa bahay.

Naglalakad akong dala ang mga inumin nang may biglang bumungo sa akin. Isang mestizang babae.

"¡Dios mío, mira lo que has hecho!" (Oh my god, look what you've done!)

Napakurap ako at kinabahan. Hindi ko naintindihan ang sinabi niya pero alam kong galit siya sa akin.

"I-I'm sorry ma'am!" I immediately apologized and bowed before her.

What have I done... jusko naman. Hindi ako puwedeng pumalpak.

"¡Puaj! ¡Pequeño tonto torpe!"  (Ugh! You clumsy little fool!) she said annoyingly, glancing at her ruined dress.

Natapunan rin kasi ang dress niya mula sa kaniyang dibdib. Malakas na tumibok ang puso ko sa kaba. May iilang mga bisita na ang nakatuon ang atensyon sa amin. The mestiza girl's friend looked at me in distaste.

"Get out of our sight!" ani ng kaibigan niya na sa tingin ko ay pilipina. Binigyan ko ng tissue ang babaeng nabunggo ko pero tinakwil lang niya iyon.

"Salir ahora. ¡No quiero volver a ver tu estúpida cara!" (Leave now. I don't want to see your stupid face again!) 

Hindi na ako nag-aksaya pa ng minuto, umalis na ako at tumakbo palabas ng mansyon. Kahit wala akong naintindihan alam ko namang iniinsulto ako nung dalawang babae.

Estúpida...

Obvious naman ang ibig sabihin no'n. Hindi ko na kailangang aralin ang lenggwahe nila para intindihin ang isang salitang iyon.

How can the rich stomp people like me so easily? They will never understand how painful it is to swallow our pride just for the sake of trying to live a better life.

Hindi ko namalayang tumulo na pala ang luha ko. Sady naman parang hindi ka pa nasanay. Ganito talaga ang mundo, paghirapan mo muna ang lahat bago makamit ang gusto mo.