"លីលី... យ៉ាងមិចហើយ??? អូខេទេ??" ជុងគុក
"ចាស... គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាល ហើយលើកដៃមិនរួចសោះ" លីលី
"ដៃរបស់អូនបានបាក់ដូច្នេះទើបវាលើកមិនរួចបែបនេះ" ជីមីន
"ចុះព្រះនាងតូចបស់ពួកយើង??? នាងមិនអីទេមែនទេ?" លីលី
"នាងបានទៅបាត់ហើយ... ដោយសារគ្រោះថ្នាក់នោះធ្ងន់ធ្ងរពេក... ហើយពេលនោះអូនរងរបួសធ្ងន់ស្ទើតែជួយមិនបានផង..." ជីមីន
"ទេ... ព្រះនាងតូចរបស់ខ្ញុំ... ព្រះនាងតូចរបស់ខ្ញុំ... ខឹក... ខឹក... ខឹក..." លីលីយំរហូតដល់ថ្នាក់សន្លប់បាត់ស្មារតីរួចគ្រូពេទ្យក៏បានមកពិនិត្យពីអាការៈរបស់នាងម្ដងទៀត
"នាងយ៉ាងមិចហើយលោកគ្រូពេទ្យ???" ជីមីន
"ដោយសារតែអ្នកជម្ងឺទើបនិងដឹងខ្លួនហើយត្រូវប៉ះទង្គិចផ្លូវអារម្មណ៍ខ្លាំងពេកទើបបណ្ដាលឲ្យសន្លប់បែបនេះ" គ្រូពេទ្យ
"តើលទ្ធផលពិនិត្យសុខភាពរបស់នាងយ៉ាងមិចដែរ???" ជីមីន
"អ្នកជម្ងឺមិនអីទេតែពេលនាងដឹងខ្លួនកុំឲ្យនាងកើតទុកច្រើនពេក... ហើយបើលទ្ធផលពិនិត្យលើកទី២ចេញមកមិនអីទេនោះនាងអាចចេញពីពេទ្យបានហើយ" គ្រូពេទ្យ
"តែវាមិនឆាប់ពេកទេមែនទេ???" ជីមីន
"មិនឆាប់ទេ... ពួកយើងនៅតែណាត់នាងមកជួបក្នុងរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ម្ដងដើម្បីតាមដានពីអាការៈរបស់នាងដដែលលោកកុំបារម្ភអី" គ្រូពេទ្យ
"បាន... ល្អណាស់" ជីមីន
"អញ្ចឹងខ្ញុំលាលោកទៅធ្វើការសិនហើយ" គ្រូពេទ្យ
"បាទសូមអញ្ជើញ" ជីមីន
មួយរយៈក្រោយមកលទ្ធផលពិនិត្យលើកទី២ក៏បានចេញមកដោយលីលីមិនមានអ្វីធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ
"ហេតុអីស្លឹកឈើមានពណ៍នេះអញ្ចឹង???" ម៉ាក់លីលី
"នេះគឺរដូវស្លឹកឈើជ្រុះដែលគេហៅថា fall season ទើបស្លឹកឈើប្រែពណ៌បែបនេះ... ខឹក... ខឹក..." លីលី
"ញុាំទឹកបន្តិចទៀត.." ជីមីន
"ហុឹម... មែនហើយម៉ាក់... ពួកយើងទៅ shopping ល្អទេ???" លីលី
YOU ARE READING
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...
Episode 14
Start from the beginning
![CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]](https://img.wattpad.com/cover/302990030-64-k873134.jpg)