chapter twenty-seven

13 1 0
                                    

Reign woke up with a glint of annoyance because of the warm weather. Ramdam na ramdam niya ang init ng araw kahit na bukas na ang exhausted fan sa kwarto.

Dahil sa panlalagkit ng kanyang katawan ay aburido siyang bumangon sa kinahihigaan at saka mabilisang niligpit ang latag doon.

Sa palagay niya'y alas nwebe na ng umaga dahil tirik na tirik na ang araw. Bumaba na rin siya mula sa kwarto saka mabilisan ding naglinis ng bahay.

Pagkatapos ay nilabas niya ang manok na natira mula sa caldereta kagabi.

Nakakabingi na naman ang katahimikan kung kaya't nagtungo si Reign sa kanyang cellphone at nagpunta sa music.

Hinanap niya ang kakadownload niya lang na kanta. The song that Jace sang for her.

Ang bawat saliw ng nota ay napakagandang pakinggan. Bumabalik ang pamilyar na pakiramdam nung una niyang marinig ang kanta.

"Binibini, alam mo ba kung paano nahulog sa 'yo?  Naramdaman lang bigla ng puso. Aking sinta ikaw lang nagparamdan nito. Kaya sabihin mo sa akin ang tumatakbo sa isip mo. Kung mahal mo na rin... ba ako?"

Ibang-iba ang kalidad ng boses ni Jace mula sa orihinal na singer na kumakanta mula sa kanyang cellphone pero iba ang nararamdaman niya. She felt more emotions when Jace sang that song in front of her.

Hindi rin naman siguro dahil sa ganda ng boses ng mang-aawit iyon, kundi dahil sa sinseridad na dala nito at kung para kanino talaga idinedicate ang kanta.

Jace maybe not that good but his emotions made his singing much better than the original.

Napapailing na lang siya sa naiisip. She can't help but to think that she is being biased because Jace has a special place on her heart.

Nagpatuloy na lang siya sa ginagawa habang tumutugtog ang kanta galing sa kanyang cellphone.

Nang matapos magluto ay tiningnan niya ang orasan at tsaka napagpasyahang maligo na.
Hapunan pa naman ang usapan at sabi ng tita Jessa niya ngunit ang pinagkasunduan nila ni Jace ay lalabas sila bago dumiretso sa bahay ng binata.

She wore a light pink tshirt and a pair of maong pants. She prepare her gray rubber shoes with a mix of pink. Hinayaan niyang nakalugay ang buhok nang tumutok siya sa electric fan para matuyo ang buhok. She put a rosy pink tint on her lips and her cheeks, she used her fingers to blend it and then put a powder on her face. Habang hinihintay ay kinuha niya ang kanyang cellphone saka nagpunta sa app kung saan siya nagsusulat.

She was reading her latest update. Her brows furrowed as she thinks for another scene.

The scene she last update was when the protagonist knew someone from her past. The protagonist was suffering from memory lost making her to forget everything from the past including the man who is meeting with her.

Reign had an outline for every story she wrote but the outline only had the main events of the story. She easily let the idea flows and let other main events happen.

She sighed as she let her head rest on the back rest of sofa. She used her arms to cover and eyes and let herself think of other scenario.

Nang matuyo ang buhok ay kinuha niya ang simpleng panali saka niya inipit ng messy bun ang buhok. When her looks satisfied her, she pursed her lips and get her small sling bag.

Her phone vibrated and she easily answered it when Jace is the caller.

"Hello."

"Rei, are you ready? I'm actually here in front of your house, nakakahiya lang kumatok kasi saradong-sarado kayo."

Mess Series #2: Wrecked Ambition (COMPLETED) Where stories live. Discover now