Mess Series #2: Wrecked Ambition (COMPLETED)

chapter twenty-four

Reign was being pursued to let herself rest forever especially that she is now alone in the house but she is hesitant to do it because she knows that it will affect her mom. Even when she think that she's just a baggage to her mom, her mom feels different.

Well, halos lahat naman ng ina ay ganoon ang pag-iisip. Even when the time comes that their child leave them or turn back to them, they will always on their back, waiting for their child's comeback. Especially
It's not only her mom, her death will surely affect her family, her friends and even Jace. She isn't assuming things but she knows that it can damage him.

It's not only her mom, her death will surely affect her family, her friends and even Jace. She isn't assuming things but she knows that it can damage him.

Nang matapos ang ginagawa at alam na niyang ayos na ang manuscript niya ay pinasa na niya ang file sa kanyang cellphone saka nag- submit ng mensahe sa publishing house na kausap niya. She wrote her aim and its subject.

After that, she cleaned the house. Wipe all the dirt and mop the floor. Pagkatapos, nilabas niya ang manok na nasa ref na tinimplahan niya, gamit pa niya ang recipe ng kanyang Mommy.

Nang makitang maari na itong iprito ay nagpainit na siya ng mantika saka ipinirito ang manok.

While preparing for the food, she suddenly thought of something.  A wide and happy smile filled her lips. Hinayaan niya ang sariling isipin ang mga plano at paglatag ng mga ito sa utak niya.

Nang tingnan niya ang orasan na nakasabit sa itaas lamang ng tv nila ay halos magmadali siya sa paglilinis ng mga kalat.

Muli siyang nagpispis ng alikabok at pati ang lamesa at lababo ay hindi niya pinalampas.

Hindi naman niya masyadong ininda ang sugat sa braso kaya naman ay nagpasya siyang maligo na muna habang nag-iintay sa kanyang mama at kuya Rod.

Binuksan niya ang shower na hindi na gaano kadaling pihitin ang faucet at saka niya binabad ang sarili niya sa tubig.

Habang nababasa siya ng tubig galing sa shower ay tinanggal niya ang benda sa kamay niya. Hindi na ito katulad kanina na puno mg dugo, sariwa man ay nakakaya na niya iyong tingnan ng hindi nanginginig sa takot.

Dahil mahina ang patak ng tubig sa shower ay hinayaan niya muli ang sarili sa magpatangay sa emosyon. Na magpatangay sa mga bagay na nasa isip niya.

She let herself gently caress her arm and she bit ger lips and shook her head as she remembered how her mom cried because of her.

"Oo malungkot ka, oo natatakot ka, pero dapat hindi mo na dinamay ang iba." Halos tadyakan na niya ang sarili sa naisip.

Huminga siya nang malalim para ikalma ang sarili. May narinig siyang nagbukas ng kanilang pinto kung kaya't pinahinaan niya ang shower para madinig kung sino ang pumasok.

"Ano ka ba naman, maayos na si Reign, hindi ba?  Iniwan natin siyang maayos na kanina kaya pweba ba kumalma ka na?" Tito Rod's voice came in her senses.

"Reign 'nak? " Narinig niya ang balabog ng pinto ng kwarto nila. "'Nak?"

"Ano ba naman babe! Hindi ka na kumain ng almusal, wala ka pang kain kaya kumalma ka!"

"Hindi mo ko naiintindihan, Rod!" her mom snapped. "Hindi mo ko naiintindihan...hindi mo alam kung gaano kalaki yung naging takot ko kaninang umaga. Anak ko 'yun. Buhay ko 'yun, Rod! Takot na takot ako. Kasi hindi ko alam kung ano ang iniisip niya. Bestfriend niya ako pero hindi niya sinasabi sa akin 'yung bigat na nararamdaman niya... Kasi natatakot siya sa akin, sa lahat. Gusto ko lang naman maging maayos siya, iyon lang."