MS. PERFECTIONIST

CHAPTER: 53

GIO POV

I'm worried for lauren dahil sa nangyari kanina sa restaurant hindi na sya nag salita ulit at tahimik lang sya sa sasakyan.

"Love are you okay?" I asked at hinawakan ang kamay nyang nakapatong sa kanyang hita.

"Yeah" tipid lang na sagot nya sakin kaya napabuga nalang ako ng hangin.

I know she's not okay dahil alam ko una palang kung ano ang sitwasyon ng family nya.

I know how mad she is sa mga magulang nya dahil sa ginawa ng mga ito sa kanilang magkapatid. And I can't stand seeing her like this.

So I just stopped the car sa isang tabi para makausap sya ng maayos.

"Why did you stopped?, Is there a problem?" She asked

"Yeah, meron. Ikaw" I said at hinawakan ang dalawang kamay nya.

"So I'm the problem now?" She asked na kunot na ang noo ngayon. I know she's not in the mood kaya hindi ko sasabayan ang galit nya at kakausapin sya ng maayos kahit ngayon ay parang ako ang kaaway nya.

"No love, I'm just saying na may problema ka, pero hindi ikaw ang problema dito" I said.

"At ano naman ang magiging problema ko?" Mataray na sambit nya sakin, nakakatakot parin pala talaga sya kapag galit kahit na girlfriend kona sya ngayon.

"About your parents" kinakabahang sambit ko dahil baka pati sakin ay magalit sya ng tuluyan

"Pano sila magiging problema sakin if they're not part of my life anymore. Matagal ng tapos ang koneksyon ko sakanila so it means wala nakong pakielam sakanila" napabuga nalang akong sa sinabi nya.

"Then why you're so affected ng malaman mong bumisita ang dad mo?" Mahinahon ko paring tanong sakanya

"No I'm not, wag na nating pag usapan ang tungkol dito ayokong pati ikaw ay madamay pa"

"No, I'm your girlfriend now lauren, at ayokong nakikita ka naganyan. Your problem is my problem too!"

"I know it is hard for you na pag usapan ang parents mo but maybe this is the right time na harapin na yung matagal mong problema sa kanila" I said to her.

"I can't! You knew kung anong pinagdaanan namin sakanila, they abondoned me and Iris napara bang hindi nila kami anak. And now after ng ilang taon na walang paramdam ay bigla bigla nalang silang susulpot! What the fuck!" Ramdam ko ang galit nya dahil kahit yung puso ko ay ang lakas na ng kabog. This is the first time na makita sya na ganto kagalit kaya I'm trying my best na i-handle sya at pagaanin ang loob nya pero parang nadadagdagan ko pa ata.

"Okay, I'm sorry I understand. But I just want to remind you na hindi ako ang kaaway mo dito, I'm here as your girlfriend, na dadamayan ka kung ano man ang problema mo, I'm here if you want someone to talk. I love you so much lauren at ayokong nakikita ka na nagkakaganyan." I said na ikinalambot na ng kanyang muka at parang natauhan na. THANK GOD! DAHIL HINDI KO KAYA KAPAG NAGAGALIT SYA. NAKAKATAKOT!

"I know and I'm so sorry if pati ikaw nadamay pa sa galit ko I'm sorry love, para kasing biglang bumalik lahat ng masasama kong ala ala nung mga panahong nasa puder ako ng mga magulang. I just can't talk about them right now" napatango ako sakanya.

"Sure love, and Don't worry I understand why you acted like that nakakatakot kanga lang talaga para ka kasing strict na principal sa Vanderbilts Academy" I said at napakamot sa batok ko na ikinatawa nya.