•Aurora Pride• The Umbrella Academy - 0 Numara'nın Laneti

『Bölüm 27 - İhtiyar』

♪ Girl In Red - I'll Die Anyway

Bu şarkı Aurora' ya yazılmış gibi, sözleri ona çok uygun :)

İyi okumalar  <3

---

Five da neden olduğunu bilmiyordu tüm bunların, hoşlanma fikri aklının ucundan bile geçmemişti, geçirmemişti. Daha önce kimseye böyle hisler beslememişti ama bunu itiraf edemiyordu, onun için çok zordu. Vanya kalkarak yanına oturdu, gülümsedi ona.

"Bu utanılacak bir şey değil Five."

"Sandığın gibi değil, yanlış anlıyorsun ve saçmalıyorsun."

"Tamam, saçmalıyorum. Hoşl-"

"Hoşlandığım falan yok Vanya niye anlamıyorsun? Sen kaybolsan da tedirgin olurum, ya da akademiden herhangi biri."

"Ona ne şüphe canım, haklısın." diyerek dalga geçti onunla. Five yüzüne baktı, sırıttığını gördü.

"Gerçekten Ben' le ilgili sana böyle yapsaydım ağlardın Vanya."

"Birazdan ağlayacaksın ve zemin mi hazırlıyorsun?" Five göz devirdi.

"Hadi ama, yardım etmen gereken yerde dalga geçiyorsun."

"Peki, dediğin gibi olsun. Niye yardım istiyorsun?"

"Ya elimde olmadan davranışlarım değişiyor ona karşı, nedenini anlayamıyorum." Gözlerini kaçırarak önüne döndü. Sağ eline yasladı başını. "Çok garip," diye iç geçirdi. Vanya da önüne döndü.

"Ben de en başlarda böyle hissediyordum," diye mırıldandı.

"Sonra?"

"Gitgide daha da yanında olmak istediğimi fark ettim, birlikte vakit geçirmeyi istediğimi." Five, Vanya' ya baktı. Yutkundu hafifçe,

Ben' in Aurora' yı sevdiğini düşünüyordu çünkü.

"Birini sevmek cidden çok karmaşıktır, en başında ne olduğunu anlayamazsın. Her şey yavaş yavaş oturur." dedi devam ederek. Vanya karşıya bakmaya devam ettiğinde Five sordu,

"Gidip konuşmayacaksın değil mi?" Vanya başını sağa sola salladı.

"İlk adımı ondan beklediğimden falan değil, sadece reddedilirsem aramızdaki arkadaşlık da çöp olur. Ondan korkuyorum."

Five iç çekti, önüne dönerken mırıldandı. "Duygular o kadar boktan ki," Vanya burnundan güldü sessizce.

"Cidden öyle."

🎨

Aurora uykuya dalalı iki saat civarında olmuştu, tekrar kabus görüyordu. Korkarak gözlerini açtığında Carol' ın resmini gördü. En başında nerede olduğunu falan anlamadı, uykudan uyandığından sersemlemişti. Etrafına baktı kalkmadan, sonra elleriyle kafasına vurdu.

Uyuyakaldığını düşündü, oflayarak kalktı. Başı çok ağrıyordu. Gözü minderin üstüne attığı telefonuna ilişti, haftalardır elini sürmüyordu biri ararsa diye. Carla' yla konuşmamıştı, bir kere bile. Kimseyle konuşmamıştı. İlaçlarının olduğu çekmeceyi açtı bu kez, ağrı kesici kutusunu eline alarak ağzını açtı, bir tanesini alıp yuttu hemen. Ardından masaya oturdu ve bilgisayarını açtı. Müzik dinlediği uygulamayı açarak herhangi bir çalma listesi açtı, kulaklıklarından birini takarak geriye itti bilgisayarı. 

Bir diğer çekmecesini açtı, kalın bir a5 kağıdı çıkardı. Çekmeceyi kapatıp kağıdı masaya koydu, uçlu kalemini eline aldı ve arkasına bir kere bastıktan sonra çizmeye başladı.

♪ Girl In Red - I'll Die Anyway

Böyle resim çizmeye devam etti uzun süre. Tüm gün odasındaydı, akşam olmuştu. Kapısını Grace' in çaldığını duyduğunda tekini takmadığı kulaklığı da taktı. Grace her zaman çalıyordu yemek vakitlerinde kapısını ama hiçbir zaman bakmıyordu. Bir süre sonra solundaki şişeyi eline aldı, kapağını açarak şişeyi ağzına dayadığında suyun bittiğini fark etti. Bu kalan son şişesiydi. Diğerlerinin herkesin akşam yemeğinde olduğunu biliyordu, ayağı kalkarak kapıya yöneldi. Koridorlarda hiç ses yoktu.