Adelya

55 💜

Keyifli okumalar

Final

Kalbimin ağzımda atması hiç normal değildi. Ya da normaldi. Elimde bir silah vardı!

Saklandığım yerden kafamı uzatmaya korkuyordum. Çünkü her an biri kafama sıkabilirdi. Derin bir nefes aldım. Biraz cesaretli olmam gerekiyordu.

Kafamı yukarı doğru çıkardım. Görünürde kimse yoktu. İkizimi bulsam iyi olacaktı.

Sessizce yerimden çıktım. Mirza abim bu durum ile her gün karşı karşıya mı geliyordu? Polis olmak zor olmalıydı.

Birkaç adım atamadan, duyduğum ses ile durdum.

"Nereye gidiyorsun sevgilim?"

İlk defa, sevgilim demesi sinirimi bozdu. Dudağımı büzüp yavaşça arkamı döndüm.

Alaz elindeki silahı bana tutmuş, sırıtıyordu.

"Sen söyledin, ben sevgilinim. Bana ateş mi edeceksin?"

Bu Alaz'ı güldürdü. "Savaşta her şey mübahtır güzelim."

Kaşlarım çatıldı. Uzun süredir oynuyorduk ve daha hiç vurulmamıştım. Eğer beni Alaz vurursa, onunla on dakikalığına ayrılmayı planlıyordum.

"Ama o şey çok can acıtıyormuş." diyerek elindeki boya tabancasını işaret ettim.

"Canım acırsa üzülmez misin?"

Sonunda ağıma düşürmüştüm. Bakışları yumuşamıştı. Yüzümü olabildiğince masum tutuyordum.

Tam konuşacakken, sırtına aldığı boya darbesi ile gözleri büyüdü. Ben ise kahkaha atmaya başladım.

Amacım Mirza abimin geldiğini saklamaktı ve istediğime ulaşmıştım.

"Benim kardeşimin canını acıtacak kişi daha doğmadı aslanım."

Ben abime öpücük attığımda o da bana göz kırptı. Bakışlarım arkaya kaymıştı ama abime seslenemeden Hazar abim silahını abime tuttu.

"Abime silah tutacağım günlerde varmış be."

Abimin kaşları çatıldı. "Bunun eve dönüşü de var canım kardeşim."

Ateş abimin geldiğini görünce yerimde kıpırdandım. O da bizim takımdaydı. Alaz, Hazar abimi uyaracakken silahımı ona doğrulttum. "Ölüler konuşamaz."

Alaz bana şaşkınca bakınca omuz silktim ve aynı anda Ateş abim Hazar abimi vurdu.

Hazar abim bağırıp kendini yere attı. "Lan bu çok acıtıyor!"

Tabancam ile Hazar abimi gösterdin. "Birde beni vuracaktın, utanmalısın kendinden."

Mirza abim ve Ateş abim gülmeye başladı. Alaz mümkünmüş gibi daha da şaşırıyordu.

"Ama güzelim,"

"Lan!" Mirza abim, Alaz'ın sözünü kesmişti.