Adelya

11

Keyifli okumalar

Erken söyledin ya?

Hiçte söylemeyebilirdi.

Tabi canım çok haklısın.

"Dalga mı geçiyorsun?"

Kafasını iki yana salladı. "Madem biliyorsun neden bana söylemedin?"

Tamam gizlim saklım yok ama insan bir bildiğini söyler.

"Dilay ile aramız iyi olmadığı için yeni gelecek kıza azda olsa önyargılıydım. Fransız olduğunu öğrendiğimde kimseye bildiğimi söylememesi için tembihledim. Dilay arkamızdan çok iş çevirdi. Önlemim bunun içindi. Annemler tekrar üzülecek diye korkuyordum. Aslında daha ilk günden anlamıştım ve söyleyecektim. Sonra Hazar 'Baksanıza kardeşimiz çok tatlı, sen Fransızca bildiğini daha söyleme. Sonra öyle bir anda söyleriz ki daha eğlenceli olur.' dedi. Bizde ayak uydurduk."

Yuh.

Tamam ilk başta dememesi mantıklı ama yinede kırıldım.

"Bende sana hala abim demedim diye üzülüyordum. Senin yaptığına bak."

Gözlerini hüzün kapladı. "Çok özür dilerim. O Hazar salağına uymamalıydık."

"Hazar abim ayrı bir olay zaten. Ama senin ilk başta bildiğini söylememe sebebin şaka değildi sonuçta. Tamam kendince haklısın ama üzülmeden edemiyorum."

"Gerçekten çok üzgünüm. Ne desen sonuna kadar haklısın." deyip kafasını eğdi.

Ama sen böyle yaparsan kıyamam ki.

Yanına iyice yaklaşıp boynuna sarıldım. Hemen ellerini belime koydu. "Çok özür dilerim. Eşeğin tekiyim."

"Seni affetmedim ve sana hala abi demeyeceğim. Kendini affettirmek kolay olmayacak da haberin olsun."

Yanağımı uzunca öptü. "Hepsine razıyım."

Geri çekilip eski yerime oturdum. "Ne zaman Fransızca öğrendin?"

"Lise birdeyken. Babam bizi dil kursuna gönderecekti. İlerde lazım olur diye. Mirza ingilizce kursuna gitti ama ben Fransızcaya gittim. İngilizcem kötü değildi Mirza'ya göre. Kendimde öğrenebileceğimi düşünüp Fransızca'yı seçtim.

Kafamı anladım manasında salladım.

"Peki neden şimdi söyledin ki, madem şaka yapacaktınız?"

"Aşağıdaki konuşmaya istemeden dinlemiş oldum. Belki kimse anlamıyor diye yanımızda konuştun. Yine böyle bir olayı önlemek için söylemeye karar verdim."

Aşağıdaki konuşmayı tamamen dinledi yani. "Annemlere ne konuştuğumu anlattın mı?"

Aceleyle cevap verdi. "Tabiki hayır, senin özelin. Ama bu konuyu konuşmak istersen dinlerim."

Bu konuyu konuşacak halim yoktu şu an. "Sen arkadamdan iş çevir, sence sana anlatır mıyım?" dedim dalgaya vurarak.

Ama o şaka yaptığımı anlamadı ve kafasını eğdi tekrar. Elini tutup konuştum. "Şaka yapıyorum ya, sadece konuşasım yok."

"Öyle olsun ama bu konuyu yakında bizden biri ile konuş. Biricik kızımızın üzüldüğünü bilmek hoş değil."

Kızımız demesine düşmem normal mi?

Kafa salladım. İlla konuşacaktım. Onlar benim ailemdi. Bir şey saklamak istemiyordum. Hem bu konuyu biri ile konuşmak bana da iyi gelirdi.

Yataktan kalkıp yanıma geldi. Anlımdan öpüp "İyi geceler küçüğüm." dedi.