Adelya

13

Keyifli okumalar

Sabah nezarethane olayı konuşulurken, cidden geleceğimi düşünmemiştim.

Şaka gibi.

Eski annem şu halimi görse kalp krizi geçirirdi ve lafın gelişi söylemiyorum.

Kavga ettikleri grup yan tarafımızdaydı. Arada parmaklık olmasını rağmen ikizim dövmeye çalışmıştı.

İkizime bakacak şekilde yan oturuyordum. Gözümü kaşından alamıyordum.

Elini uzatıp gözyaşlarımı sildi. "Ağlama artık, iyiyim ben."

"Nasıl iyisin şu haline," sonra bizimkilere baktım. "Şu halinize bakın."

"İyiyiz diyoruz bizde ama." dedi Efe.

Ege'nin dudağı, Efe'nin burnu kanıyordu. Tamam karşı tarafa bakınca gerçekten iyilerdi. Ama karşı taraf umrumda değildi. Ben eline iğne bile batsa üzülürdüm.

Kollarımı ikizime doladım. Daha yeni bulmuştum. Kaybetmek istemiyorum. Canının yanması benimde canımı yakıyordu.

O da kollarını bana sardı. "Ağlamaya devam edersen cidden kızacağım."

Omzumu silktim. Umrumda değil.

Kollarını daha sıkı sardı. "Sırf ağlıyorsun diye bir posta daha dövesim var."

Gözlerim kocaman oldu. Geri çekilip, yüzümü sildim. "Ağlamıyorum ki."

Sırıtıp tekrar kendine çekti.

Ne vardı pis pis bana bakmasalar. Rahatsız olduğum bile belliydi. Ama inatla baktılar.

Pislikler.

"Abim ağzımıza sıçacak." dedi Ege.

Efe omzunu silkti. "Aynı şeyi o da yapardı."

Mantıklı gelmiş olacak ki kafa salladı Ege.

İkizimin göğsünden kalkmadan konuştum. "Hepsi benim yüzümden. Çok üzgünüm."

"Bir daha özür dilersen, buradan çıkar çıkmaz bir daha döverim onları." dedi Efe.

Aman, ne meraklılarmış buraya girmeye. Sinirle bakıp ikizime sokuldum. Kafamda dudaklarını hissedince gülümsedim.

"Adelya." Mirza abimin sesi ile kafamı kaldırdım.

Çok sinirli bakıyordu. Hepimiz yavaşça ayağa kalktık. Görevli polis anahtarla kapıyı açınca, abim anında içeri girdi. Gelip bana sarılınca bende sarıldım. "İyi misin, burada olduğunu duyunca aklım çıktı."

Kafamı kaldırıp ona baktım. "İyiyim merak etme." Anlımı öpünce gözümü kapattım.

"Nezarethaneye bu kadar çok girmek istiyorsan, sabah benimle gelmeliydin."

Sinirle ona bakıp çekildim. Aman ne komik. Birde sırıtıyor.

Sonra bakışlarını Uzay'a çevirdi ve kaşları tekrar çatıldı. "Mehmet yan grubu odaya çıkar."

Mehmet denilen kişi onaylayıp, onları alıp yukarı çıktılar.

Biz bize kalınca abim sordu. "İyi misin sen? Önce kaşına baktıralım mı?"

"Evet."

"Hayır."

"Ya daha kötü olursa." dedim. "Sadece kaşım kanıyor, bir sorun yok canımın içi. Ben iyiyim.

Canımın içi.

Dudağımı büzdüm. Yüzünden belliydi beni dinlemeyeceği. Şansımı ikizlerde denedim. "O zaman ikizlere baksınlar."