Adelya

37

Keyifli okumalar

Çağatay abim beni getireceği yerin sürpriz olduğunu söylemişti. Ama böyle bir yere geleceğimi düşünmemiştim.

Evet, şehir ayaklarımızın altındaydı. Ama bildiğin uçurumun kenarındaydık.

Güzel görünüyordu ama korkunçtu.

Beni aşağı atmasın.

Aynen, son duanı etsen iyi olur.

Arabanın kaputuna yaşlanmış bir şekilde İstanbul'u izliyorduk.

"Seni aşağı atmayacağım, sakin ol." dedi gülerek.

Bende ona sırıtarak konuştum. "Hiç aklıma gelmemişti."

Abim yanağımı sıktı. Sonra tekrar manzarayı izlemeye başladı. Bende onu taklit ettim.

"Bir kitapta okumuştum. Korktuğun veya dert ettiğin şeyleri sesli dile getirirsen, aslında o kadar korkunç olmadığını görüyormuşsun."

Ona döndüm ama o hâlâ karşıya bakıyordu.

"Bence buradan daha uygun bir yer bulamazdım." dedi ve bana döndü.

"Ne yapacağım, İstanbul'a karşı korkularımımı anlatacağım."

Abim göz kırptı. "Aynen öyle."

Tekrar manzaraya baktım.

Saçma.

"Hatta bağırmayı dene. İstersen seni yalnız bırakabilirim."

Kafamı iki yana salladım. "Kalabilirsin ama bence saçma."

Beni hafifçe öne itti. Sanırım artık atacak beni.

Ellerini çekti ve konuştu. "Denemekten zarar gelmez."

Tamam, yapabilirim.

Normale göre daha sessiz bir şekilde konuştum.

"O kadından korkuyorum."

"Ben duyamadım seni, İstanbul nasıl duysun."

Gözlerimi devirdim. Duysaydı.

Bu sefer ise normalden daha yüksek sesle konuştum.

"O kadından korkuyorum."

"Eski ailemin yanına gitmek istemiyorum."

"Paris'e dönmek istemiyorum."

Her konuşmamda sesim artıyordu.

"Eski babamın beni yanına almasından korkuyorum."

"Polat'ın bizden birine zarar vermesinden korkuyorum."

"Ailemi kaybetmekten korkuyorum."

Derin bir nefes aldım.

Ne kadar çok korktuğum şeyler varmış.

Sesli bir şekilde nefes alıp veriyordum.

Belki biraz rahatlamış olabilirim. Ama biraz yani.

Abim arkamdan bana sarıldı.

"Kabul et işe yaradı."

Omuz silktim.

Bu sefer boynumu öptü. "Sorunları hallettiğimize göre, yemek yiyelim."

Doğru. Yolda kebapçıda durmuştu ve ikizime kebap almıştı.

Süper aktivite. İstanbul'a karşı kebap.

Abim arabaya gitti, yemeklerimizi almak için. Bende yere oturdum.