Adelya

20

Biraz geç oldu ama iyi bayramlar

Teşekkür ederiim

Keyifli okumalar

Bol kavgalı, bol kahkahalı, bol sohbetli yolculuğumuz sona ermişti.

Bahçesi çiçek dolu bir evin önüne geldik. Bizim eve benziyordu ama biraz daha büyüktü. En azından bahçesi.

Yolda amcamlar aramıştı ve geldiklerini haber vermişti. Şu an içeride herkes bizi bekliyordu.

Efken abim kolunu omzuma atıp beni yönlendirdi. Bahçeden içeri girer girmez kapı açıldı. "Torunum."

Tatlı mı tatlı bir kadın açtı kapıyı. Babaannem ne kadar tatlıydı.

Ardından dedem ve kalan üyeler çıktı.

Babaannem yanıma gelip bana sıkıca sarıldı ve iki yanağımdan öptü.

"Torunum ben babaannen Rahime."

Gülümseyerek karşılık verdim. "Adelya bende."

"Oy torunum, kendin gibi isminde çok güzel."

"Teşekkür ederim." dedim samimi bir şekilde.

Ya sen nasıl bu kadar tatlı birisin?

"Çekil bakayım hatun, bende tanışayım torunumla."

Dedemin mizacı daha sertti babama göre.

Dedem elini uzattı. İlk eline sonra dedem çevirdim kafamı. Ardından elini tuttum.

Hazar abim kahkaha atmaya başladı. Dedem ise şaşkınca bana bakıyordu.

Babam yanıma geldi ve elini belime koydu. "Elini tutman için değil öpmen için uzattı kızım."

Abim gibi mi?

Anlamamış bir şekilde babama baktım.

"Torunum bilmiyor mu?"

Babam benim yerime cevap verdi. "Kızım Fransa'dan geldi, Türk adetlerini pek bilmiyor."

Bu sefer şaşırma sırası onlardaydı.

"Bir de diyor ki tanışmak için erken, kızı hiç tanımıyoruz resmen." dedi büyük amcam olduğunu tahmin ettiğim kişi.

"Abi, onun için zor bir durum sonuçta. Biraz zaman geçsin dedim."

Amcam bir şey demedi ama kafasını iki yana salladı.

"Susun artık, torunum ile tanışmak istiyorum."

Biraz gerildim. Neden bilmiyorum. Aslında Hazar abim, dedem ve büyük amcamın çok sinirli insanlar olduğunu söylemişti. Onun etkisi de olabilirdi.

"Güzel torunum, ben deden Süleyman." dedi ve sarıldı.

Sanırım beni sevdi. Bir an elini öpmedim diye kızacak sandım.