Walking On Memories (Betrayal Series #4)

CHAPTER 19

"F-forget what i said, bye."

Napakurap ako ng ilang beses dahil sa sinabi niya. I pursed my lips and close my eyes, bahala na.

Hinabol ko siya at hinawakan ang braso dahilan para humarap saakin ang lalaki. Do he really mean it?

"A-ano 'yung sinabi mo?" Umiwas ako ng tingin, his looks are too intimidating.

"Forget what i said?" Ulit niya nga sa sinabi niya kanina. Pero hindi 'yon 'yung gusto kong marinig, not that one, the other one bago 'yon.

"Bago 'yan," saad ko sakanya. I look at him nakayuko ang lalaki nakahawak pa rin ako sa braso niya, still waiting for his answer.

"Just forget it Shai, i know you're not fully healed. Sorry kung binigla kita." Aalis na siya ngunit hindi ko siya pinahintulutan, mas lalo ko siyang hinila. Fuck Kiel, bakit mo 'to ginagawa saakin?

"K-Kiel," i gave him a look.

"S-stop Shai, huwag mong pahirapan ang sarili mo." He answered me.

"I-ikaw 'yung nagpapahirap saakin!" My voice broke. Oh god hindi ko naman gusto na umabot sa dramahan ang usapan namin ngayon!

"Look I'm sorry okay? Hindi na lang kita guguluhin kung ganon ang nasa isip mo." Malungkot na saad nang lalaki saakin.

"W-wait!" Habol ko ulit sakanya nang bumitaw ito saakin. I'm not finishing our talk here! "Pwede ba tayong bumalik sa umpisa?" Makapal na mukha ko ng tanong sakanya. Bahala na.

Basta there's one thing I'm sure, sa konting araw na ipinakita niya saakin ang pagiging interesado niya na guluhin ako, sakanya ako naging interesado. Fuck! After all may pinagsamahan pa rin kami. Hindi ganon kadaling mag heal so why not i can heal with him?

"What did you say?" Kumukurap na tanong nito deretso ang tingin saakin.

Baka ayaw niya? Nawalan na ako ng pag-asa bumitaw ako sa pagkakahawak sakanya at malungkot na yumuko, bakit ba hindi ko naisip na sila na ni Kim?

"H-huwag na! Stay strong na lang sainyo ni Kim." Saad ko, for the last time nginitian ko siya nang malungkot. Gusto ko lang naman na sumaya siya.

"What?" I heard him chuckling kaya mabilis akong humarap sakanya at tinignan ang kalagayan niya, tinatawa tawa niya?

"K-kayo diba?" Takang taka kong tanong pinagmamasdan ang reaksyon na na nagpipigil nang tawa. Ano ba ginagago niya ata ako!

"Walang kami Shai," tumatawa pa rin siya! Nakakainis na!

"E-e bakit nahuli ko kayong naghahalikan!" I defended, pero sana hindi niya ipaglaban.

"Shai, walang kami ni Kim. Wala lang saamin 'yung halikan na 'yon, that's nothing for us." Lumapit siya saakin ng kaunti. "And baby, about what i said earlier, i really mean it." Lumapit siya saakin. Bumilis ang tibok ng puso ko when he cupped my face, i close my eyes as he claimed my lips.

A nostalgic feelings came up to my whole body. I missed this, the way he kissed me. Naramdaman ko ang pagpatak ng luha ko as he open his mouth to welcome me inside his mouth. Ipinalupot ko ang mga braso ko sa leeg niya at idiniin ang sarili ko sakanya.

"I-i missed you," hinihingal niyang saad habang magkadikit ang mga noo namin. Ngumiti ako sakanya at binigyan ulit siya ng halik.

"T-tayo na?" He asked me, "...ulit?" Dagdag niya sa sinabi niya.

Nakangiti akong tumango tango sakanya. Fuck, he's the only one that makes my heart flattered so much.

"8 letters," he murmured kaya kumunot ang noo ko sakanya. "I love you," I smiled at him and gave him a peck again.

"I love you Kiel, i love you," ngiting ngiti kong saad sakanya. Sawakas nasabi ko na ulit ito. Ang tagal kong naghintay, i never replace him dahil alam kong siya pa rin.

Well this day nagkabalikan nga kami ni Lj. I hope Kel will be happy, napangiti na lang ako habang nasa balcony ng kwarto ko looking at the sky. Gabi na ngayon at tanging ang buwan ang nagbibigay liwanag sa gabi.

Well the days went very fast, nagpaalam ako kay Kiel dahil nga sa Germany ako magpapasko. We communicate through our phone at panay ang tawag niya.

Nung bagong taon naman ay umuwi ako sa Pilipinas. Kiel is with his family kaya sa cellphone lang ulit kami nagkaroon ng komunikasyon. But after new year nagkita ulit kami.

"Masarap 'yan?" Tanong ko kay Kiel habang tinitignan ang in-order niyang cake, chocolate flavor kase ang akin habang ang kamay naman ay mocha!

"Ako masarap," nginisian ako nito kaya mabilis ko siyang inirapan. Mabilis akong kumuha ng piraso ng cake niya at sinubo iyon. Gosh sana 'yun na lang in-order ko!

"Do you want mine? Palit tayo," ibinigay niya saakin 'yung pagkain niya na siyang tinanguan ko.

"Parang nung pagbalik ko dito sa Pilipinas noon napaka sungit mo saakin." Natatawa kong saad inaalala ang mga kaganapan noon.

"What? Do you expect me to kiss you?" Hinampas ko siya dahil sa sinabi niyang iyon.

"Hindi 'no!" Depensa ko sa sarili, "pinapaalala ko lang." Dagdag ko pa na siyang ikinatawa ng lalaki.

"But yeah, I'm happy that you came back. I mean sino ba naman ang makakatanggi sa karisma ko?" Mahanging saad niya. I gave him a disgust look habang kumakain.

"Naawa lang ako—" lolokohin ko sana siya kaso inunahan niya ako.

"May pa pwede ba tayong bumalik sa umpisa ka pa ngang nalalaman." Halakhak nito, ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko kaya tinakpan ko ang tenga ko dahil alam kong mang-aasar nanaman siya. Pansamantala lang pala ang pagiging sweet niya saakin no'n!

"I fucking hate you," i rolled my eyes at him.

"I fucking love you more," ulit niya saakin and it somehow makes my heart beats so fast. Siyempre si Kiel 'yan! Ayoko namang sabihin 'yon dahil alam kong magiging mahangin nanaman siya.

"Angelica," he called me kaya tinaasan ko siya ng isang kilay. "Anong plano mo sa valentine?" He asked me kaya napaisip ako. Siyempre makasama siya!

"To be with you," i shrugged, "ikaw lang naman 'yung gusto kong makasama." I smiled at him.

He also gave me a warm smile, "ako rin, ikaw lang ang gusto ko, Shai, i love you so damn much."