ROZERİN

25.bölüm

Mizgin Mehmet'in arkasından gülüyordu belli ki Mehmet'in yıkılmasından üzgünsün den mutluluklç duyuyordu.

Haşim ağa. " Herkes toplansın gidiyoruz sakın benim kapıma gelmeyin çocuklarıma sakın dokunmaya kalkmayın bundan sonra olacaklardan ben sorumlu değilim beni sizi burdan sürgün ettirmek zorunda bırakmayın aşiret toplanmayacak bedel veya kan dökülmeyecek benim delal diye bir kızım hiç bir zaman olmadı farz edin ki sahipsiz bir kız kaçmış " dedi haşim ağa konuşurken delal yere çöküp daha çok ağmalamaya başladı babasının arkasından koşmak istiyordu ama cesareti yoktu önce abisi onun cenaze namazını kılıcağını söyleyip çekip gitti şimdide babası evlattıktan red ettiğini söyledi  delal ağladıkça Havin anne de ağladı Mehmet hepimizi zorla arabaya bindirdi sonkez delale baktım içindeki pişmanlık yüzünden okunuyordu bundan sonra ki hayatında tek başınaydı umarım mutlu olur ailesini mihan için hiçe sayan delal umarım çok mutlu olur yoksa ömür boyu pişmanlık yaşamak zorunda kalır..

Kısa bir yolculuğun ardından tekrar gelmiştik konağa şimdi boranı toparlamak zorundayım evin çalışanları odaya çıktığını söyleyince hemen ardından bende çıktım kapıdan içeri girdim ama boran benim geldiğimi görmedi öfkeyle bir sağa bir sola gidip duruyordu elindeki siğarayla resmen savaşıyordu.

Yanına yaklaşıp " boran iyi misin " dedim belki şuan için saçma bir durumdu ama konuşmam lazımdı onunla.

Boran " neden yaptı lan bunu bana ben ona ne yaptım bunu mu hak ettim ben onun saçının teline kıyamazken o bana bunu neden yaptı rozerin neden neden " dedi bağırarak boranı ilkkez böyle görüyorum karşımda bir çocuk gibi ağlıyordu borana yaklaşıp sımsıkı sarıldım.

Boran " sen biliyordun ve bana söylemedin rozerin "

" Ben mirhan konağa gelip silah çekince öğrendim boran konuştum delalle kaçma dedim abine bunu yapma dedim ama beni dinlemedi gitti "

Boran beni iterek  bağırmaya başladı" bana niye söylemedin lan niye "

" Boran kafasına koymuştu o sen ne yaparsan yap gidecekti deli gibi aşık ona"

Boran " söyleseydin beni uyarsaydın konuşurdum onunla onu ikna ederdim sabaha kadar kapısında uyurdum ama gitmesine izin vermezdim bana söylemeliydin rozerin "

" Ben konuştum boran dinlemedi seni de dinlemeyecekti yine gidecekti boran neden anlamıyorsun delal kafasına koymuştu kaçmayı sen ne yaparsan yap o yine de gidecekti."

Söylediklerim boranın zoruna gitmiş olacakki daha çok sinirlendi resmen sinie krizi geçiriyor du etraftaki herşeyi yere fırlatmaya başladı deli gibi eline ne geliyorsa onu yere fırlatıyordu vazoyu eline alıp " sen benim için öldün delal" diyip yere fırlattı masanın üzerindekileri yere fırlatıp " öldün öldün benim senin gibi bir kardeşim yok " diyip duruyordu kendince borana bağırıyordum ama  boran beni duymuyordu  boranın kolundan tutup bağırmaya başladım " yeter boran yeter kendine gel kendine bunu yapma kendini sorgula bir kardeşin sana gelip anlatamıyorsa bir kere kendini sorgula korktuğu için delal kaçtı sizden korktuğu için mirhan gelip isteseydi vericek miydiniz delali hayır bunu bildiği için kaçtı şimdi yakıp yıkamanın hiç Bir anlamı yok boran "

Boran kollarını ellerimden kurtarıp " sen ne anlarsın lan aileden kardeşten baban sizi zorla sokağa atmış bak ablan babanın evine bild gitmedi aile nedir bilmiyorsun gelip bana burdan konuşma sen benim abiliğimi sorgulayamazsın rozerin " dedi boran ne dediğini bilmiyordu söyledikleri kalbimi kırmıştı.

Boranın gözlerine bakarak " eğer benim gidecek bir evim olsaydı boran ağa şuan yanında bile durmazdım sende haklısın başımda dağ gibi bir babam olsaydı bir saniye yanında durmazdım eğer yapabilseydim boran kaderimi hiç bir erkeğin eline bırakmazdım."