ROZERİN

17.bölüm

BORANIN ANLATIMIYLA..

artık herşey daha çok güzelleşmeye başlamıştı rozerin ne kadar söylemese de beni kıskanması bana karşı birşeyler hissetmeye başlamasının bir mesajıdır rozerin ne derse desin ne yaparsa yapsın ne kadar beni sevmek istemezse istesin kalbine asla laf geçiremicekti ben bugünlerinin gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum elimden geldiğince rozerini kırmak üzmek istemiyorum ama bazen sinirime yeni düşüyorum ne yaparsam yapayım sinirlerimi frenleyemiyorum rozerini üzmek istemesemde sinirle ağzımdan çıkan kelimeleri ölçemiyorum buda benim huyum öfkeme malesef yenik düşüyorum.

çiflikten geldiğimizden beridir rozerin berzanın öğretmenini kafaya takmıştı eminim ki bunu kıskançlıgından yapıyordu bugün bir çiçek alıp yanına gidecektik kahvaltıdan sonra sema hocayı resmen kafaya takmıştı rozerin berivanla yaşadıklarndan sonra rozerinin içinden remen bambaşka biri çıkmıştı bu benim hoşuma gitmiyor değildi elbet ama boş şeylerle canını sıkmasını istemiyorum..

koluma sattimi taktıktan sonra aynanın karşısında hazırlanan rozerinin yanına gittim arsından beline sarılıp beni mayhoş eden o güzel kokusunu içime çektim benden kurtulmaya çalışan rozerine daha çok sarıldım.

rozerin '' boran ne yapıyorsun rahat bırak beni '' dedi sinirle.

'' birşey yaptıgım yok güzelim sana sarılarak huzur buluyorum bu kadarna da izin verirsin artık yani beni bundan mahrum etmezsin buna ihtiyacım var şimdi işe gideceğim akşama kadar ne yapacagım ben ''

rozerin '' önce okula gideceğiz boran ağa kaçışın yok sonra işe gidersin.'' dedi.

'' güzelim ben onca şey söyledim sen sadece buna mı takıldın ?''

rozerin '' evet ben takılırım yani neden bilmiyorum ama içimden benim okula gelmemi sen istemiyor gibisin korktugun birşey mi var yoksa?'' dedi şüpheyle.

kahkaha atarak beline daha çok sarılarak '' saçmala güzelim neden korkucakmışım ki benim gözüm senden başkasını asla görmez ''

rozerin '' hele bir görsün o gözlerini oymaz mıyım ben '' dedi gülerek bir gün rozerini bu halde göreceksin deselerdi hayatta inanmazdım bana karşı olan tavrı hep bana uzaktı sürekli gitmekten bahseden rozerin gitmişti yerine bambaşka biri gelmişti ben bu halimden asla şikayetçi değilim ama değişime şaşırmıyor değilim en azından bana düşmanına bakar gibi bakmıyordu en azından beni sevmeye çalışıyordu buna bir caba gösteriyordu bu beni nasıl mutlu ediyordu.

rozerinle birlikte odadan çıkıp aşağıya ineceğimiz sırada avluda tek başına oturan mehmeti gördüm rozerine dönüp ' güzelim sen git ben bir mehmete bakayım geliriz sonra kahvaltıya ' dedim ve saçlarından öpüp mehmetin yanına yürüdüm..

uzaklara dalan mehmetin omzuna dokunup ' ooo mehmet bey yüzünüzü gören cennetlik nerelerdesiniz?'

mehmet ' evdeydim abi işe gidip geldim siz çiflikteydiniz '

' neden sende gelmedin bu halin ne olacak artık hayata dön ben eski kardeşim mehmeti istiyorum seni böyle görmek istemiyorum oğlum hayat devam ediyor.'

mehmet ' yapamıyorum abi beni neden anlamıyorsunuz beni zorla evlendirdiniz sanki dertlerim bitti mi benim derdim birken siz üç yaptınız ben mizginle mutlu değilim abi hiç değilim  ne mizgin ne bir başkası kimseyle mutlu olamam ben bu defteri kapatalı çok oldu siz beni anlamıyorsunuz!'

' ben seni anlıyorum kardeşim biz senin mutlulugun için evlendirdik biz sen kendine gel diye bunu yaptık sen biraz çaba göstersen karına biraz olsa birşeyler hissetsen böyle olamayacak dila geçmişini kapatmalısın o başkasıyla evlenmiş sen başkasıyla ikinizin kaderleri çoktan ayrılmış mehmet sende artık kendine gel aklını başına topla ne kendine ne de mizgine bunu yapmaya hiç hakkın yok ikinizin de mutlu olmaya hakkınız varken sen ikiniz için herşeyi zorlaştırıyorsun.'