ROZERİN

3. bölüm

BORANIN ANLATIMIYLA .

Sonunda Rozerine kavuşuyordum onu gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyordu yine bir gün atına binmiş gidiyordu arabayı kenara çekip izlemeye başladım hayranlıkla onu izledim atın üzerinde bir melek gibiydi gözlerimi alamıyordum cesaretine hayran kalmıştım kız haliyle böyle at sürmeyi nerden öğrenmişti bilmiyorum ama O günden beri Rozerin aklımdan fikrimden kalbimden çıkmıyordu epeyce araştırmıştım çok zor bir kızdı onu kolay bir şekilde evlenmeye ikna edemezdim babasını araştırınca işim kolaylaşmıştı  eninde sonunda babası gelip benden borç para isteyecekti oda ödeyecek durumda değildi tahminlerimde hiç yanılmamıştım dediğim gibi de olmuştu bu sırada ben Rozerini sürekli uzaktan izliyordum geceleri hiç aklımdan çıkmıyordu ne yaparsan yapayım gözlerimi kapattığım an aklıma geliyordu.

Babası gelip borç para isteyince ondan kızını istedim belkide hata yapmıştım Rozerinin karşısına çıkıp seni seviyorum benimle evlen diyecektimama bunu yapamadım red edilmekten korktum kimse tarafından red edilmemiştim ama bu kız başkaydı eminim ki red edecekti bir ağa olarak red edilmek hiç hoşuma gitmezdi babası Rozerini bana verdikten sonra hızla  dışarda oturan anam babaannem ve yengelerimin yanına gittim bu evin en büyüğü bendim kardeşlerim benden önce evlendi normalde benim ilk evlenmem gerekti ama ben istemiyordum karşıma Rozerin gibi birinin çıkmasını istiyordum ve çıktı da işte şimdi evlenecektim onu asla kaçıramazdım elimden.

Babaannemin yanağından öpüp" piroz hanım evleniyorum " diye bağırdım heyecanlıydım uzun zamandır Rozerini düşünmekten uyuyamıyordum onu sürekli uzaktan takip ediyordum izliyordum onunla evlenmeseydim aklımı kaybedebilirdim.

Babaannem kahkaha atıp " eşek sıpası kiminle evleniyorsun " dedi

Gülümseyerek yerime oturdum " belki tanımıyor olabilirsiniz Rozerin Ertürk " daha sözümü bitirmeden kardeşimin karsı mizgin sözümü kesip " şu kumarcının kızı Rozerin mi abi " dedi

Demek mizgin babasını tanıyordu kafamı sallayıp geçiştirdim ama susacak gibi değildi Mizgin " abi başkasını bulamadın mı o kız sana yakışır mı Mardinde kız mı kalmadı da Rozerinle evlenmek istiyorsun herkes bilir onun babasının ne olduğunu " dedi  bu cümlesi beni fazlasıyla sinirlendirmişti kimse Rozerine laf söyleyemezdi buna ailemde dahildi  ne olursa olsun kimse böyle konuşmazdı annem benden önce lafa girdi.

" Gelin hanım sen ağanla nasıl konuşuyorsun isterse dilencinin kızı olsun bu bizi ne ilgilendirir ben hem tanıyorum Rozerini babası ne kadar kötü ise rozerin bir o kadar iyi bir kızdır. Kızın sende gönlü var mı oğlum ? " Dedi.

Kafamı eğip " beni tanımıyor ki gönlü olsun ana babası borç karşılığında kızını istedim verdi  akşama gidip yüzük takın iki gün içinde düğün olacak " dedim.

Kız kardeşim delal " abi ne diyorsun sen kızın sende gönlü yok zorla mı getireceksin ?"

Elimi masaya vurarak " kimse karışmasın bana evet zorla getireceğim ama beni sevmesi için elimden ne geliyorsa onu yapacağım ben rozerine aşığım mardinin ağası benim ben ne dersem o olur şimdi kimse konuşmasın sussun herkeste bilsin rozerin bu evin gelini olacak.." dedim

Sinirle ordan ayrıldım sanki benim için kolay bende istemezdim böyle olsun ama kimse hiç birşeyi bilmiyor babası rozerini bana vermeseydi eğer başkasına verirdi kim bilir başına neler gelirdi en azından benim gözümün önünde olacaktı bana aşık oldugu günü bekleyecektim kim ne derse desin ben rozerine deli gibi aşığım.

Saate baktığımda rozerinin her gün bu saate atını alıp sürüyordu bende ahırdaki atı alıp yanına gidecektim belki kızacak yine ama bir saniyem onsuz geçsin istemiyorum dün yaşadaklarımızdan sonra hiç konuşmadık aramaya Cesaret edememiştim.