ROZERİN

2.bölüm

                         2.bölüm

Aşk; içi ateş dışı buz, girer yanarsın, çıkar donarsın, düşte gör, ateş mi yakar seni, sen mi ateşi yakarsın.

Sinirle karşısındaki adama bakmıştı rozerin " siz kendinizi ne zannediyorsunuz ?"

Arkamı dönüp gideceğim sırada "akşam görürsün rozerin o yüzük parmağına girdiğinde unutma baban seni bana sattı ben ne dersem o olur"

Söylediklerine aldırış etmeden arkama bakmadan ordan uzaklaştım babamdan Nefret ediyorum beni bu duruma soktuğu için Nefret ediyorum peki ya şimdi ne olacaktı bu durumdan nasıl kurtulacaktım bu durumdan kuruluşum yoktu kendimi avutup duruyordum sadece o küstah adamla evlenmekten başka çarem yoktu. ne kadar bu durumdan kaçmak isteseme kaçamazdım babam çoktan sözü vermişti anladığım kadarıylada adamın benden vazgme gibi durumu yoktu başım gerçekten büyük beladaydı.

söylene söylene geldiğim yollarda sonunda eve gelmiştim o uzun yol bir anda bana kısa gelmişti evin önüne gelince fark etmiştim. Atımı ahıra koyduktan sonra içeriye girdim babam kaşlarını çatmış bana bakıyordu " nerdeydin rozerin ben sana evden çıkmayacaksın demedim mi ?" Dedi kaldırıp tekrar tokat atacağı sırada kolunu tutup.

" At sürmeye gittim yolda da boran ağaya karşılaştım yanağımı görünce çok sinirlendi baba, babana söyle bunun hesabını ödeyecek dedi istersen boranı fazla sinirlendirme beni de ona söyletmek zorunda bırakma" dedim iki saniye içinde attığım yalana bak. Babam korkmuş olacak ki hemen elini çekti gözlerime bakıp çok şeyler söylemek istediği belliydi ama kendini zor tutuyordu her halinden belliydi öfkeliydi bu durum belliki hoşuna gitmemişti. bu durum bebim de hoşuma gitmiyordu ama ben sesimi çıkaramıyordum.

babamla uzun süre bakıştık ikimizde konuşmadık aslında şuanda ona bağırıp sövmek istiyordum kızmak istiyordum deli gibi ona vurmak istiyordum insan babasına vurmak ister mi ben vurmak istiyordum sanki içimdeki sızı ona vurunca geçiçekmiş gibiydi. abla ortamdaki gergenliği anladığı için kolumdan tutup beni çekiştirmeye başladı. Ablamla birlikte odama geldiğimizde hemen beni yatağa oturttu " anlat hemen nasıl karşılaştınız boran ağayla ?"

Merakla bana bakıyordu " geceyi aldım gittim eve döneceğim sırada yanıma geldi işte ben sana aşığım felan dedi saçmaladı sonra babanın borcunu karım olarak ödeyeceksin dedi pisikopat gibiydi abla ben bu adamla nasıl evleneceğim ?"

Ablam kahkaha atıp " kız adam sana aşık daha ne istiyorsun sende rozerin iki ayak üstüne düştün hanım ağa olacaksın " ablam remen benimle dalğa geçiyordu.

öfkeyle ablama baktım "Olmak istemiyorum abla ben o adamı sevmiyorum tanımıyorum bile."

Ablam daha konuşmaya başlamadan annem girdi içeri " kız kalk boran ağa geldi seni alışverişe götürecek. Adama sakın surat yapma güzel giyin hemen sinirlendirme adamı gel " dedi odadan hızla çıkıp gitti.

Bu da nerden çıkmıştı şimdi resmen benimle dalga geçiyor bu adam, hızla hazırlanıp odadan çıktım bir an önce bu işkenceden kurtulmak istiyordum çünkü.

Bahçede oturan anneme baktım " nerde " dedi.

"Arabada bekliyor rozerin adama surat yapma seni almaktan vazgeçmesin" dedi beni deli ediyordu annem nefret ediyorum annemden insan annesinden babasından nefret eder mi ben ediyordum.

Umarım vazgeçer anne bende kurtulmuş olurum ondan. Dedim arkama bakmadan çıktım bir insanın annesi babası neden bu kadar acımasız olur ki madem sevmeyeceksiniz bakmayacaksın ne diye doğurdun bizi.

İçimden söve söve arabaya doğru yürüdüm boran beni bekliyordu arabanın ön kapısını açıp binmemi söyledi sesizce arabaya bindim.

Boran " bu ne güzel karşılaşma dimi güzelim bu gün seni iki kere görmüş oldum."