𝘚𝘶𝘱𝘦𝘳 𝘑𝘶𝘯𝘪𝘰𝘳

Începe de la început
                                    


"¿Estás cómodo?" Jeongsu se rió entre dientes mientras caminaba hacia el vestidor para encontrarte acurrucada contra el costado de Siwon, descansando bien

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

"¿Estás cómodo?" Jeongsu se rió entre dientes mientras caminaba hacia el vestidor para encontrarte acurrucada contra el costado de Siwon, descansando bien.

"En realidad no", admitió Siwon en respuesta con una risita, "pero por todo lo que hace por nosotros, creo que podría ser su almohada personal por un tiempo como un favor".


Jeongsu se sentó frente a ustedes dos, "Odio decirlo, pero se ve muy cómoda, incluso más cómoda que cuando se acuesta sobre mí".

"Tal vez solo está teniendo un buen sueño", Siwon trató de justificarse, "dijiste que ella tampoco durmió muy bien anoche, ¿no?"

Jeongsu asintió en respuesta, "no está acostumbrada a cambiar de zona horaria, creo que el desfase horario realmente la alcanzó anoche, mientras yo también dormía profundamente a su lado".


"¿Y estás seguro de que estás feliz con ella acostada sobre mí?" preguntó Siwon.

"No, pero ella está cómoda, así que supongo que sí".

Siwon se rió levemente, con cuidado de no despertarte, "si no la quisieras conmigo, encontraría una manera de moverme sin despertarla, soy bueno en cosas así".

"Estoy bien con eso", le aseguró Jeongsu, "siempre y cuando se sienta cómoda, y tú también, entonces eso es todo lo que importa".

"No creo que esté demasiado cómoda cuando se despierte".

"Cruzaremos ese puente cuando lleguemos a el".




Yesung:


"¿Está todo bien?" Escuchaste a Heechul preguntar mientras caminabas por el pasillo, secándote debajo de los ojos con tu pañuelo

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.

"¿Está todo bien?" Escuchaste a Heechul preguntar mientras caminabas por el pasillo, secándote debajo de los ojos con tu pañuelo.

"Sí", mentiste, sonriéndole débilmente, "bueno, me siento un poco mejor después de haber llorado un poco, no me di cuenta de cuánto lo necesitaba en este momento".

ONE SHOTS IIUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum