1. Bölüm

4.3K 109 45
                                    

(Düzenlendi)



~Yüzyıllar arası yolculuk-Tanıtım ~

Wattpad_


Bazen bir son bir başlangıçtır, bazen yeni bir başlangıç ise hakikatte sondur. Başlangıç ya da son, aslında tek ihtiyacımız doğru bakış açısıdır.

__________________________________

Daha önce..

"Anne! Lütfen uyan. Hadi evimize gidelim. Ben sensiz yapamam ki..." Sesi neredeyse titreyen kadın, göz yaşları ve hıçkırıklara arasında annesine kalkması için yalvarıyordu.

Yüzünü gömdüğü soğuk bedene yaslanmış ağlayan kadını teselli etmenin faydasız olduğunun bilincinde olan morg görevlisi, kadının kollarından tutup bunu yapmamasını söyledi. Fakat Senem adeta dünyadan soyutlanmış gibiydi, ne etrafındakilerden ne de kendisinin bu acınası durumundan haberdardı. Oysa saatler öncesinde sevdiği adamdan muhteşem ötesi bir teklif almıştı ve bunu herkesle paylaşmak istiyordu. Özellikle de biricik annesiyle.

Senem, 24 yaşındaydı ve de geçtiğimiz ay tarih bölümünden derece ile mezun olmuştu. O yaşıtlarına göre olgun bir kadındı. Neşe dolu bir hayatı olmamıştı ama o neşeyi veren insanlara sahipti. Servet değerinde lüks bir hayatı yoktu ancak servet değerinde bir huzura sahipti.

Her şeyden öte Senem için her şey olağanüstü ilerlemekteydi. Hakan ile olan ilişkileri, akademik başarısı ve biricik annesi vardı. Daha ne isteyebilirdi ki?
Hakan. Hakan ve Senem hiç beklenmedik bir şekilde tanışmıştı. Aslında, popüler olmayan ancak gerçek kaliteyi bilen insanların uğradığı o kafede karşılaşmışlardı. Sanki kaderleri de orada birleşmişti. Birbirlerine çoğu açıdan benzeyen bu ikilinin küçük ve manalı etkileşimleriydi aralarındaki bu birlikteliği başlatan.

Hakan, olayın şokundan Senem'e kıyasla erken çıkmıştı. Boş duvarı izlemeyi bıraktı ve yönünü Senem'e çevirdi. İçinde bulundukları morg, Hakan'ı geriyordu ve aynı şekilde Senem içinde iyi değildi. Morg görevlisinin Senem'i kaldırmaya çalıştığını farkeden adam, görevliye doğru seslenip işaret verdi. Neyseki anlayışlı çıkan görevli, bir kaç adımla geri çekilip Hakan'a yol vermişti.

Genç adam, büyük adımlarla sözlüsünün yanına geldi ve istemsizce karşısındaki kadına kısa bir bakış attı. Hakan, onun bu kahrolmuş hâline alışık değildi ve nihayetinde alışmakta istemiyordu. Genç adam, anlayışla hareket etmesi gerektiğinin bilincindeydi ve böylece sevgilisine karşı herzamankinden daha da merhametle yaklaşmaya karar verdi.

"Birtanem, kalk hadi. Yapma."

Söylemlerine rağmen onu duymayan kıza acıyla baktı. Hakan da Cemile teyzesine saygı ve hürmet duyardı. Kendisini merhametinden esirgemeyen kadının bu hâlini görmek elbet onun içinde büyük bir darbe olmuştu. Onun için Cemile teyze, neredeyse öz annesinden farksızdı. Fakat bazı insanların zamanı erken dolardı ve bu sevecen kadın içinde aynı şey geçerliydi. Gitmemesi gereken bir zamanda maalesef ki gitmişti.

YÜZYILLAR ARASI YOLCULUKजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें