ရိေပၚ စာရင္းေတြသာ စစ္ေနရေပမဲ့ စိတ္
နဲ႔လူနဲ႔သိပ္မကပ္ခ်င္။ ဘာကို လိုအပ္လို႔လိုအပ္ေနမွန္းလည္း စဉ္းစားလို႔ကမရ။ေသခ်ာတာကေတာ့ ရိေပၚ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ငူငိုင္မိသြားတာပဲျဖစ္တယ္။ စာရြက္ေတြ လွန္ေနရင္းကေန ရပ္သြားတတ္သလို လကၼွတ္ထိုးခါနီးမွာ ေဘာလ္ပန္ကိုင္ထား ရင္း ဘာေရးရမွန္းမိေတာ့ဘဲ တန႔္ေနမိတာ ခဏခဏ။ ယုတ္စြအဆံုး မွန္နံရံကေန ရွန္ဟိုင္းတာဝါကို ေတြေတြႀကီးစိုက္ေငးေနမိတာမ်ိဳးေပါ့။
ပါး ေခၚလာေပးတဲ့ ရိေပၚရဲ့လက္ေထာက္ကေတာ့ ရိေပၚကိုတစ္ခ်ကၲစ္ခ်က္ အကဲခတ္သလို ၾကၫ့္လာေပမဲ့ ရဲရဲတင္းတင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး။
လက္ေထာက္အသစ္နာမည္က လီခ်န္းမင္။ လက္ေထာက္လီက ရိေပၚထက္ မဆိုသေလာက္ငယ္ၿပီး ဖ်တ္ဖ်တ္လတ္
လတ္ပါပဲ။ မ်ကၼွန္တပ္ထားတာမို႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ျပင္းျပင္းျပျပ သတိရသြားေစတာကေတာ့ ႁခြင္းခ်က္
ေပါ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရိေပၚ လည္း ဆက္တင္း
မထားႏိုင္ေတာ့စြာနဲ႔ လက္ေထာက္လီကို တာဝန္ေပးလိုက္တာကေတာ့....
"ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တယ္...ဒီဇိုင္းဌာနက ေရွာင္းက်န႔္ကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ၿပီး လာပို႔ခိုင္းလိုက္ပါ"
လကၴောက္လီက က်ိဳးႏြံစြာနဲ႔ အခန္းတံခါးဖြင့္လို႔ ထြက္ခြါဖို႔ျပင္တဲ့အခါ
ေရွာင္းက်န႔္ကို တစ္ခါတည္းေစာင့္ေခၚလာဖို႔ ရိေပၚ ကမန္းကတမ္းမွာလိုက္ရေသးတယ္။မေတာ္လို႔ ေရွာင္းက်န႔္တစ္ေယာက္ ရိေပၚရဲ့ CEO ရံုးခန္းကို မသိဘဲ လမ္းေပ်ာက္ေနမွာစိုးတာမို႔။
လက္ေထာကႅီထြက္သြားမွပဲ ရိေပၚလည္း ဆံုလည္ကုလားထိုင္ေပၚ မွီခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတစ္ဖက္ကို လြင့္တက္ေနေအာင္ၿပံဳးလိုက္ရင္း ဆံုလည္ကုလားထိုင္ကို လွၫ့္ရမ္းေနလိုက္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ေစာင့္ဆိုင္းရျခင္းေတြက ရင္ခုန္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းတယ္။
မၾကာျမင့္မီအခ်ိန္ေလးမွာ အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားရၿပီမို႔ ရိေပၚ ဝင္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္။ ရိေပၚရဲ့ အလုပ္စားပြဲကအခုဆို ရွင္းလင္းေနၿပီး ေကာ္ဖီခြက္ကေလးအတြက္ ေနရာအက်ယ္ႀကီးဟာ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။
စားပြဲစြန္းဆီ ျဖစ္သလိုတြန္းေရႊ့ထားတဲ့
လက္ပ္ေတာ့နဲ႔စာရြက္စာတမ္းေတြကေတာ့ ယိုင္လို႔ရြဲ႔လို႔ေပါ့။
YOU ARE READING
ကြာပန်းဖြူမျက်နှာဖုံးကို ခွါချပစ်မယ် (Completed)
Fanfiction"အဟက်! ရှောင်းကျန့်...ခင်ဗျား ကျုပ်လက်က ပြေးမလွတ်စေရဘူး "
