Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H41~

* 3 dagen later

"Daisy kom asjeblieft je kamer uit" hoor ik Harry smeken. Nadat ik met Benjamin en Rens heb gepraat drie dagen geleden, ben ik niet meer mijn kamer uitgekomen sinds we thuis zijn gekomen. Ik word elk uur overladen met appjes en telefoontjes van de jongens maar ik negeer ze. "Daisy wil je alsjeblieft je deur open doen" hoor ik Zayn rustig vragen. "Als iedereen weg is" zeg ik en ik hoor Harry en Louis zuchten en weglopen. "Ze zijn weg" zegt Zayn en ik sta op om de deur open te doen. Als ik de deur open heb gedaan loop ik meteen terug naar mijn bed en ga onder mijn dekbed liggen. "Hier heb je wat eten" zegt hij en hij zet het dienblad met eten op mijn bureau, ik kreeg trouwens wel te eten hoor maar ik pakte het alleen als iedereen weg was. "Wat is er en ga niet zeggen dat er niks is want anders zou je je niet drie dagen afsluiten" zegt Zayn. "Oke ik heb het uitgevogeld nadat wat Benjamin zij en ben gaan denken" zeg ik. "Over wat ben je gaan denken?" Vraagt hij. "Als mijn ouders echt van mij hadden gehouden waarom hielpen ze me dan nooit met mijn huiswerk of toen ik in mijn depressie kwam, ze hielden gewoon niet van mij en ze schamen zich voor mij anders hadden ze wel de waarheid verteld" zeg ik. "Waarom sluit je je dan op?" Vraagt hij. "Ik heb heel misschien een angststoornis en dit was het eerste wat in me op kwam" zeg ik. "Eet even wat en kom asjeblieft blieft naar beneden je vaders missen je" zegt hij en ik knik. "Ik kijk nog wel even" zeg ik, hij knikt en loopt naar beneden. Ik pak het croissantje die op het dienblad ligt en eet hem op. Als ik het dienblad heb leeg gegeten zit ik te twijfelen of ik naar beneden ga of niet. Uiteindelijk heb ik besloten om toch te gaan dus ik loop de trap af naar beneden. "Hey Daisy" zegt Zayn die me als eerste opmerkt en ik zie Harry en Louis met tranen in hun ogen zitten. "Ach alsjeblieft ga niet allemaal lopen janken ik ben niet dood" zeg ik waardoor Louis even lacht terwijl de tranen over zijn wangen stromen. Ik loop naar Harry toe, ik ga op zijn schoot zitten en geef hem een knuffel. "Sorry" fluister ik in zijn oor. "Je had gewoon even wat rust nodig en dat hadden we moeten weten" fluistert hij terug. Nadat Harry dat heeft gezegd komt Louis ook bij de knuffel en we knuffelen met zen allen. Als we uit geknuffeld zijn wordt Harry gebeld door iemand, ik ga van zijn schoot af en hij loopt weg. Als Harry weg is hoor ik de deur bel gaan. "Ik doe wel open" zeg ik en ik loop naar de deur. Als ik de deur open doe zie ik een huilende Mason staan. "Ze willen me niet ik ben gewoon een fagot" zegt hij en ik weet dat het over zijn ouders gaat dus trek ik hem in een knuffel. "Heb je het verteld?" Vraag ik en hij knikt. "Kom we gaan even naar de woonkamer" zeg ik en neem hem mee. "Ik hoor gewoon op meisjes te vallen ik kan niet op jongens vallen" hoor ik hem mompelen. "Nee je bent goed hoe je nu bent" zeg ik. "Heb je hat verteld?" Vraagt Louis nu aan mason en mason knikt. "Je weet dat je altijd bij ons terecht kan" zegt hij, Mason knikt en op dat moment komt Harry binnen gelopen.

————————————————
Hoi koffie kopjes,

Wie zou Harry nou gebeld hebben? Dat is voor jullie en vraag en voor mij een antwoord.

Vote.........

Reageer.........

Volg.........

Alvast bedankt!