Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H6~

"Wat ben jij een arrogante trut zeg ik snap niet dat mensen met jou bevriend zijn" roept Jason. "Denk maar niet dat ze je echte vrienden zijn want die heb je niet ze laten je toch wel vallen" zegt Jaimy en hij duwt me tegen de muur van het schoolgebouw aan. "Wie zou je wel mogen?" Vraagt Jason hardop in zichzelf. "Oja Dan was ik het bijna vergeten helemaal niemand mag je Daisy" zegt Jason en hij spuugt in mijn gezicht en slaat me. "Dikkie dik die naam hadden je ouders je moeten geven want die past wel bij je" zegt Jaimy en hij stopt me in me buik. "Ik snap niet dat je moeder geen abortus had gepleegd toen ze hoorde dat ze zwanger was" zegt Jason en hij stopt me onderuit en Jaimy en Jason blijven slaan en trappen. Ondertussen begin ik zwarte vlekken te zien en voor ik het weet wordt het helemaal zwart.

Ik schiet rechtop in mijn bed en ben zwaar aan het ademen. De droom die ik te vaak heb gehad en echt gebeurd is. Ik kijk in paniek om me heen en zie dat het een andere kamer is, waardoor ik nog sneller ga ademen. Ondertussen ben ik aan het zweten en stromen de tranen over mijn wangen. Tussen het ademhappen laat ik af en toe een snik horen en pak mijn knuffel en druk hem dicht tegen me aan. "Freddie ga maar naar bed dan pakken we morgen je koffer uit" hoor ik iemand fluisteren op de gang en dan bedenk ik dat ik bij Harry ben en dat Louis net is thuis gekomen met Freddie uit LA. "Maar ik ben niet moe" hoor ik Freddie terug fluisteren. "Dan heb je pech morgen maken we er een leuke dag van" fluistert Louis en ik hoor dat ze langs mijn kamer lopen waardoor ik naar meer adem hap omdat ik me niet op mijn ademhaling kan concentreren en meerdere snikken verlaten me mond. Ik hoor na een tijdje een deur dicht gaan en weer iemand langs mijn deur lopen maar de voetstappen stoppen en ik blijf naar adem happen en er verlaten luidere snikken mijn mond. "Daisy?" Hoor ik iemand vragen en ik zie dat Louis mijn kamer binnen komt gelopen en ik begin harder te snikken. "Oh shit" hoor ik hem mompelen en hij komt dichterbij. "Daisy ik ben Louis de vriend van Harry en ik ga je helpen oke?" Vraagt hij en ik knik. "Probeer rustig te ademen" zegt hij en ik probeer het maar het blijft zoals het was en hij legt mijn hand op zijn hart. "Daisy volg mijn ademhaling" zegt hij en hij ademt diep in en diep uit en ik probeer het te volgen wat al een beetje lukt. "Goed zo ga door" zegt hij en ik adem met hem mee. Als ik een beetje op adem ben gekomen trekt Louis me in een knuffel wat vertrouwd voelt. Ondertussen ben ik goed aan het huilen. "Laat het maar gaan" zegt hij en ik blijf huilen. "Wat was er je leek erg in paniek" zegt Louis als ik uitgehuild ben. "Nachtmerrie" mompel ik beschamend. "Papa waarom moet ik wel slapen maar dat meisje niet" zegt Freddie die blijkbaar de kamer is binnen gekomen. "Freddie wat had ik nou gezegd" zegt Louis maar Freddie loopt naar mijn bed en springt erop zodat hij naast mij zit. "Hoi ik ben Freddie" zegt hij en steekt zijn hand uit. "Hoi ik ben Daisy" zeg ik en schut zijn hand. "Papa mag ik hier blijven dan ga ik slapen" zegt Freddie tegen Louis en Louis kijkt vragend naar mij en ik knik, omdat het meestal wel werkt als er iemand naast me ligt en ik altijd al een broertje wilde. "Oké vooruit dan" zegt Louis en Freddie springt blij van het bed af en rent naar zijn kamer. "Weet je het zeker?" Vraagt Louis aan mij en ik knik. "Heb altijd al een broertje gewild" zeg ik en Louis glimlacht naar mij. "Als hij vervelend wordt of er is iets met jou dan kan je altijd naar mij toe komen" zegt hij en ik knik en op dat moment komt Freddie weer terug met zijn knuffels en legt die op mijn bed neer. "Welterusten jullie allebei" zegt Louis en hij loopt de kamer uit en sluit de deur. "Freddie we moeten wel gaan slapen want het is al heel laat" zeg ik. "Dat heeft papa zeker gezegd" zegt Freddie en ik knik. "Hoe oud ben jij?" Vraagt hij. "Ik ben 14 en jij" zeg ik. "Ik ben 6" zegt Freddie. "We kunnen morgen allemaal dingen doen maar zullen we gaan slapen ik ben moe" zeg ik en Freddie knikt en hij kruipt onder de dekens en houdt zijn knuffel stevig vast. "Welterusten Daisy" zegt Freddie. "Welterusten Freddie" zeg ik en we vallen allebei in slaap.

——————

Hoi mensen weer een leuk hoofdstukje hoop ik. Ik heb ook geen kaarten voor Harry in Antwerpen *jank alweer.

Happy 6th birthday Freddie

Vote..........

Reageer..........

Volg..........

Alvast bedankt!