Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H24~

Na een paar uur moeten Freddie, Niall en Louis gaan ze geven me allemaal een knuffel. "Ik zie je morgen weer" zegt Louis. "Ja tot morgen" zegt ik tegen hem. "Doei zus ik ga je missen" zegt Freddie. "Doei broertje ik jouw ook" zeg ik en ik wenk hem naar me toe en hij klimt weer op mijn bed en ik geef hem een grote knuffel. "Kom je Freddie we moeten gaan" zegt Louis en Freddie springt van het bed af en loopt naar de deur waar Louis en Niall staan te wachten. Ze zeggen me allemaal gedag en beterschap en lopen de kamer uit. "Daisy ik moet je nog wat vertellen van wat de dokter heeft gezegd tegen Louis en mij" zegt Harry en ik knik. "We moeten op je eet schema gaan letten want je hebt onder gewicht" zegt hij en ik slik. "Voel je je soms dik?" Vraagt hij. "Ik voel me niet dik ik ben dik oke" zeg ik. "Ik weet niet wat voor mensen dat hebben gezegd maar als je gaat afvallen kan het levend bedreigend worden en dat wil je ook niet" zegt hij. "Oke ik zal het proberen" zeg ik en hij knikt trots. "Dat is mooi om te horen" zegt hij. "Nadat je dat had gezegd van dat je het zelfde als vroeger wilt zijn ben ik best nieuwsgierig geworden hoe je vroeger was" zegt hij. "Dus je zegt eigenlijk dat je wil weten hoe ik vroeger alles deed" zeg ik en hij knikt. "Oké vroeger was ik een meisje dat niks van andere aantrok, ik deed altijd mijn eigen ding maar als iemand me commentaar gaf werd ik onzeker en begon ik over mezelf te denken dat dat waar was maar dan zij iemand anders zij dat het wel goed was was ik het gelijk weer vergeten, ik was vroeger energiek dat ben ik nog steeds, maar alleen bij mensen die ik kan vertrouwen" zeg ik. "Wow dat is echt het tegenover gestelde van dat je nu bent" zegt hij. "I know" zeg ik en begin weer te huilen en Harry trekt me in een knuffel. "Ik wil gewoon weer dat anderen kind zijn" zeg ik snikkend in zijn armen. "Ooit wordt je weer de oude ik geloof daarin" zegt hij en ik schud mijn hoofd. "Ik kan dat niet meer, doen alsof niemand me commentaar heeft gegeven dat ik dat als zeven acht jarige kon betekend niet dat ik dat nu nog kan" zeg ik. "Ik geloof in je en ik geloof dat je dat zelf ook over een tijdje gaat geloven" zegt hij. "Kan je aan Louis vragen of hij morgen een gitaar kan meenemen?" Vraag ik na een tijdje. "Natuurlijk maar ik denk dat je morgen al naar huis mag maar dat moet ik nog even na vragen" zegt hij en ik knik. "Speel je al lang gitaar?" Vraagt hij dan. "Ik denk nu een jaar of drie" zeg ik en hij knikt. "Zing je er ook bij of niet?" Vraagt hij. "Ik zing ook maar ik kan het toch niet dus er zit geen toekomst in" zeg ik. "Je weet maar nooit" zegt hij en ik grinnik. "Wil je een keer voor mij en misschien ook voor Louis zingen?" Vraagt hij. "Oké maar dan moeten jullie me niet gaan uitlachen" zegt ik onzeker. "Dat zouden we nooit doen" zegt hij. "Dat weet ik maar het idee gewoon" zeg ik. "Ik ga slapen want ik ken moe" zeg ik. "Welterusten" zegt hij. "Welterusten" zeg ik en ik val inslaap.

————————————
Halloah koffie kopjes,

Ik heb niks te zeggen!

Of toch wel:

Vote........

Reageer........

Volg.........

Alvast bedankt!